ahmetbeyler
Yeni Üye
Yıl, 1980…
Halkın Kurtuluşu/Yurtsever Devrimci Gençlik Federasyonu üyesiyim. (17 yaşında idam edilen Erdal Eren de bu örgüte mensuptu.)
Duvarlara yazı yazıyoruz; “İşçilerin ve Köylülerin Bağımsız ve Demokratik Türkiye’si İçin İleri…”
Bir gece anneme yakalandım! “Oğlum” dedi, “Niye Atatürk yazmıyorsunuz?”
“Anne” dedim, “Biz Atatürk ihtilallerini daha da büyüteceğiz. Biz İkinci Kurtuluş Savaşı neferleriyiz.”
Yıl, 1875.
Dünya solunu bıçak üzere bölen gelişme yaşandı:
Marks’ın takipçileri W. Liebknecht ve A. Bebel‘in başını çektiği “Eisenach Grubu” ile F. Lassalle‘nin liderliğini yaptığı Birleşik Alman Emekçi Derneği birleşerek -bugün Almanya’daki iktidar ortağı- Alman Toplumsal Demokrat Parti’yi kurdu.
Marks ve Engels, son maksada ihtilalle değil, siyasal evrimle ulaşmayı merkezine koyan bu partinin programına sert tenkitte bulundu. çok umut bağladıkları dava arkadaşlarını çok sert lisanla; düzenle uzlaşmacı-oportünist diye tanımlayıp, “Gotha Programı Eleştirisi” ismiyle kaleme aldıkları tenkit mektubunu Almanya’ya gönderdiler.
Solda, “program” aslında teoridir. Siyasal geçiş devrinin nasıl yaşanacağı/kapitalizmden kurtuluşun nasıl olacağı üzere teoriler (Lenin ve Kautsky içinde olduğu gibi) dünya solunda daima tartışma ve bölünme meydana getirdi.
Duvar yazısıyla girdim nereye geldim! Ne demek istediğime geleceğim lakin Türkiye sol tarihine girmeliyim:
SOLCU GENİŞ CEPHE
Toplumsal değişimin/sosyalizme geçişin “araçları” bilhassa 1960’lardan daha sonra Türkiye Marksist solunda da ayrışmalar meydana getirdi. Yasallık- yasa dışılık üzere biroldukca teorik farklılık çatışma niçini oldu. Keza:
Esas bahislerinden biri de, Atatürk’ü yorumlama sıkıntısıydı. 1925, 1927, 1929, 1938’de kapsamlı tutuklamalar yaşayan Marksistler, Atatürk’e nasıl bakıyordu?
Sosyalist ihtilal, Kemalizm’i reddederek mi, yoksa Atatürk’ü kabul ederek mi gerçekleştirilecekti? Şöyle oldu:
Marksist fikir; Lenin yahut Mao, Latin Amerika ya da Avrupa’da olduğu üzere Türkiye’de de kültürel gelenekler ile bağa girip “yerelleşerek” (özellikle 1960’lardan daha sonra) geniş kitleler ile buluşmaya başladı. TİP parlamentoya girdi. (Toplumda yer etmeye başlayan sol fikirler aydınları, gençleri ve CHP’yi de etkiledi. Ecevit, “demokratik sosyalizmi” hedefleyen programı savunmaya başladı.)
Bu haliyle temel çelişki; kapitalist sınıf ile işçiler içinde değil, emperyalizm ile ezilen uluslar içindeydı…
“Milli Demokratik Devrimi” savunucu Mihri Muhakkak, 1966 yılında politik çizgiyi belirledi:
-“Dünya halkları biliyor ki, lakin yabancı boyunduruğunu atarak ve feodal bölünmeye son vererek tam manasıyla uluslaştıkları takdirde memnun geleceğe yönelmiş olacaklardır. Uluslaşmak, insanın insan tarafınca sömürülemeyeceği sosyalist toplum yolunda atılan ileri bir adımdır. Zira uluslaşmadan, demokratik ihtilalin bu kararına varmadan sosyalizme gidilemez. Kestirme yol yoktur.”
“Sosyalist Devrim” taraftarı Mehmet Ali Aybar‘ın “bağımsızlık, demokrasi, sosyalizm” şiarı da bu anti-emperyalist çizgiye uygundu.
Yani:
Çoğunluk Marksist’in yolu Atatürk ile bu anlayışla kesişti…
SAĞCI GENİŞ CEPHE
Evet, Kemalizm ile sosyalizm içinde aşılmaz duvarlar yoktu. Güçlü misyonları benzeriydi:
Her ikisi de, tam bağımsızlık diyordu.
Her ikisi de feodalizmi tasfiye edip, toplumu ileriye taşıyacak ihtilal diyordu.
Halkçılık diyordu.
Bilgisiz ve yoksul bırakılmış köylüye “milletin efendisi” diyordu.
Kapitalist olmayan yoldan kalkınma diyordu.
Adil bölüşüm diyordu.
Her iki programın gayesi, devlet, eşraf tarafınca asırlarca gadre uğramış, hor görülmüş, inancını kaybetmiş milleti/ulusu ayağa kaldırmaktı…
Gelelim bugüne:
Birden fazla Marksist, Atatürk ile uzlaşırken CHP’nin bugün takip ettiği siyasal çizginin hali nedir? Kemalizm yalnızca kağıt üzerinde kalan “kenar süsü” müdür?
Altı muhalefet partisinin imzaladığı Bilkent Deklarasyonu/(Marks’tan mülhem) “Bilkent Programı Eleştirisi” niçin yapılmıyor? Program/teori tartışılmadan kurtuluş mümkün mü? Bırakın teoriyi, CHP imzaladığı deklarasyona Atatürk ismini bile koydurmaktan neden çekiniyor?
Marksistler dün, Anadolu’ya ve sıkıntılarına vakıf olamamış CHP’nin bürokratik elitizminin zihinsel tembelliğine darbe vurup, partiyi halkçı kimliğine yeniden kavuşturmuştur.
Atatürk’ü savunmak bugün bir daha yalnızca Marksistlere mi kaldı?
Bugün CHP’nin sağa savruluşu “Erdoğan gitsin de ne olursa olsun” pragmatizme neden yenik düşürülüyor?
Nerede Atatürkçüler?
Annem üzere “Atatürk yazın” diyecek kimse kalmadı mı koca partide?
Soner Yalçın
Halkın Kurtuluşu/Yurtsever Devrimci Gençlik Federasyonu üyesiyim. (17 yaşında idam edilen Erdal Eren de bu örgüte mensuptu.)
Duvarlara yazı yazıyoruz; “İşçilerin ve Köylülerin Bağımsız ve Demokratik Türkiye’si İçin İleri…”
Bir gece anneme yakalandım! “Oğlum” dedi, “Niye Atatürk yazmıyorsunuz?”
“Anne” dedim, “Biz Atatürk ihtilallerini daha da büyüteceğiz. Biz İkinci Kurtuluş Savaşı neferleriyiz.”
Yıl, 1875.
Dünya solunu bıçak üzere bölen gelişme yaşandı:
Marks’ın takipçileri W. Liebknecht ve A. Bebel‘in başını çektiği “Eisenach Grubu” ile F. Lassalle‘nin liderliğini yaptığı Birleşik Alman Emekçi Derneği birleşerek -bugün Almanya’daki iktidar ortağı- Alman Toplumsal Demokrat Parti’yi kurdu.
Marks ve Engels, son maksada ihtilalle değil, siyasal evrimle ulaşmayı merkezine koyan bu partinin programına sert tenkitte bulundu. çok umut bağladıkları dava arkadaşlarını çok sert lisanla; düzenle uzlaşmacı-oportünist diye tanımlayıp, “Gotha Programı Eleştirisi” ismiyle kaleme aldıkları tenkit mektubunu Almanya’ya gönderdiler.
Solda, “program” aslında teoridir. Siyasal geçiş devrinin nasıl yaşanacağı/kapitalizmden kurtuluşun nasıl olacağı üzere teoriler (Lenin ve Kautsky içinde olduğu gibi) dünya solunda daima tartışma ve bölünme meydana getirdi.
Duvar yazısıyla girdim nereye geldim! Ne demek istediğime geleceğim lakin Türkiye sol tarihine girmeliyim:
SOLCU GENİŞ CEPHE
Toplumsal değişimin/sosyalizme geçişin “araçları” bilhassa 1960’lardan daha sonra Türkiye Marksist solunda da ayrışmalar meydana getirdi. Yasallık- yasa dışılık üzere biroldukca teorik farklılık çatışma niçini oldu. Keza:
Esas bahislerinden biri de, Atatürk’ü yorumlama sıkıntısıydı. 1925, 1927, 1929, 1938’de kapsamlı tutuklamalar yaşayan Marksistler, Atatürk’e nasıl bakıyordu?
Sosyalist ihtilal, Kemalizm’i reddederek mi, yoksa Atatürk’ü kabul ederek mi gerçekleştirilecekti? Şöyle oldu:
Marksist fikir; Lenin yahut Mao, Latin Amerika ya da Avrupa’da olduğu üzere Türkiye’de de kültürel gelenekler ile bağa girip “yerelleşerek” (özellikle 1960’lardan daha sonra) geniş kitleler ile buluşmaya başladı. TİP parlamentoya girdi. (Toplumda yer etmeye başlayan sol fikirler aydınları, gençleri ve CHP’yi de etkiledi. Ecevit, “demokratik sosyalizmi” hedefleyen programı savunmaya başladı.)
Bu haliyle temel çelişki; kapitalist sınıf ile işçiler içinde değil, emperyalizm ile ezilen uluslar içindeydı…
“Milli Demokratik Devrimi” savunucu Mihri Muhakkak, 1966 yılında politik çizgiyi belirledi:
-“Dünya halkları biliyor ki, lakin yabancı boyunduruğunu atarak ve feodal bölünmeye son vererek tam manasıyla uluslaştıkları takdirde memnun geleceğe yönelmiş olacaklardır. Uluslaşmak, insanın insan tarafınca sömürülemeyeceği sosyalist toplum yolunda atılan ileri bir adımdır. Zira uluslaşmadan, demokratik ihtilalin bu kararına varmadan sosyalizme gidilemez. Kestirme yol yoktur.”
“Sosyalist Devrim” taraftarı Mehmet Ali Aybar‘ın “bağımsızlık, demokrasi, sosyalizm” şiarı da bu anti-emperyalist çizgiye uygundu.
Yani:
Çoğunluk Marksist’in yolu Atatürk ile bu anlayışla kesişti…
SAĞCI GENİŞ CEPHE
Evet, Kemalizm ile sosyalizm içinde aşılmaz duvarlar yoktu. Güçlü misyonları benzeriydi:
Her ikisi de, tam bağımsızlık diyordu.
Her ikisi de feodalizmi tasfiye edip, toplumu ileriye taşıyacak ihtilal diyordu.
Halkçılık diyordu.
Bilgisiz ve yoksul bırakılmış köylüye “milletin efendisi” diyordu.
Kapitalist olmayan yoldan kalkınma diyordu.
Adil bölüşüm diyordu.
Her iki programın gayesi, devlet, eşraf tarafınca asırlarca gadre uğramış, hor görülmüş, inancını kaybetmiş milleti/ulusu ayağa kaldırmaktı…
Gelelim bugüne:
Birden fazla Marksist, Atatürk ile uzlaşırken CHP’nin bugün takip ettiği siyasal çizginin hali nedir? Kemalizm yalnızca kağıt üzerinde kalan “kenar süsü” müdür?
Altı muhalefet partisinin imzaladığı Bilkent Deklarasyonu/(Marks’tan mülhem) “Bilkent Programı Eleştirisi” niçin yapılmıyor? Program/teori tartışılmadan kurtuluş mümkün mü? Bırakın teoriyi, CHP imzaladığı deklarasyona Atatürk ismini bile koydurmaktan neden çekiniyor?
Marksistler dün, Anadolu’ya ve sıkıntılarına vakıf olamamış CHP’nin bürokratik elitizminin zihinsel tembelliğine darbe vurup, partiyi halkçı kimliğine yeniden kavuşturmuştur.
Atatürk’ü savunmak bugün bir daha yalnızca Marksistlere mi kaldı?
Bugün CHP’nin sağa savruluşu “Erdoğan gitsin de ne olursa olsun” pragmatizme neden yenik düşürülüyor?
Nerede Atatürkçüler?
Annem üzere “Atatürk yazın” diyecek kimse kalmadı mı koca partide?
Soner Yalçın