ahmetbeyler
Yeni Üye
Devlet Bahçeli’nin meclis küme toplantısında sarf ettiği epey değerli tespitini bahis edeceğim. Lakin bir evvel birtakım bilgiler vermeliyim:
Dava Ocağı, 1968’de Ankara Üniversitesi Hukuk, Lisan Tarih ve Coğrafya ile Ziraat fakültelerinde milliyetçi gençler tarafınca fikir kulübü olarak kuruldu. Ardından…
Türkeş liderliğindeki CKMP/Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi’nin gençlik örgütlenmesi, her üniversitede Dava Ocağı kurmaya başladı.
CKMP idaresinde yük, 27 Mayıs 1960 askeri harekâtını gerçekleştirip daha sonra tasfiye edilen “Ondörtler Grubu”nda idi.
Parti idaresindeki emekli askerlerden Dündar Taşer, Dava Ocakları’nın kurulması ve teşkilatlanması ile şahsen ilgilendi.
İdeal Ocağı’nın emeli, gençlerin “Millî birliğimizi ve birlikteliğimizi parçalayacak cereyanlarla mücadele” etmesini sağlamaktı.
Keza:
Parti idaresindeki emekli askerlerden Muzaffer Özdağ teklifiyle (yarı askeri talim sebebiyle) kamuoyunda “Komando” ismiyle bilinen kamplar kuruldu.
vakit içinde sayıları 150’yi bulan kamplarda 15 binin üzerinde komando genç eğitim gördü.
Kamplar basında epeyce gündeme gelince Türkeş şunu dedi:
-“ Komünistler, memleketi sahipsiz sanıp da sokak hâkimiyetini kuramazlar. Onların anlayacağı lisandan konuşacak, memleketçi, milliyetçi çocuklar vardır. Bunun için gençlerimizi, mücadeleci olarak yetiştiriyoruz…”
Yok, problemim eski defterleri açmak değil.
KİMİ ÖRNEK ALDI
Bir örnek daha vermeme müsaade veriniz:
Tekir Yaylası’nda açılan “Sütçü İmam Gençlik Kampı” bildirisinde de görüleceği üzere gaye belirliydi:
-“Senin evlatların milliyetçi oldukları için kahpece kurşunlanıyor, namaz kıldığı için komaya sokuluyor. Bu tip olaylara karşı fikren ve imanca güçlü bir milliyetçi gençlik olarak harekete geçmek vakti gelmiştir…”
Kendilerine “sivil Mehmetçikler” diyen Komandolar, 1969 yılı başından itibaren üniversitelerdeki şiddet olaylarıyla gündeme gelmeye başladı.
Komandoların ismi vakit içinde üniversite haricindeki olaylarla da duyulmaya başlandı. Ki daha sonra, devrimciler ve davacıların oluk oluk kanı akmaya başladı.
Sol‘a bakılırsa, komando kamplarının ardında ABD sermayesi vardı.
Emniyet Genel Müdürü Ömer Naci Bozkurt tarafınca 26 Ekim 1970’de hazırlanan ve İçişleri Bakanı Haldun Menteşoğlu imzasıyla Başbakan Süleyman Demirel’e sunulan rapora bakılırsa, komando kampları Alman faşist Nazi teşkilatını örnek almıştı!
Rapor aylarca tartışıldı…
Argümanlar ne kadar gerçeği yansıtıyor, ne kadarı palavra farklı tartışma konusu. Gelmek istediğim yer şurası:
KİM NEREYE SAVRULDU
Geldik asıl konumuza…
Bahçeli meclis küme toplantısında dedi ki:
-“ Rusya‘nın karşısında Batı’nın sözcülüğünü yapanlar hastalıklı sömürge kalıntıları olduklarını acıklı biçimde göstermişlerdir. İstanbul Dolmabahçe rıhtımına demirleyen ABD’nin 6’ncı Filosu’na 17 Temmuz 1968’de saldıranlar ve onların müsaadeden yürüyenler, geldiğimiz bu kademede utanmadan, sıkılmadan, hiç bir mahcubiyet duymadan o filonun tayfası, kurşun askeri haline gelmişlerdir. Bunların dünü mü doğruydu? Yoksa bugün yaptıkları mı doğrudur?”
Bilmeyenler için yazayım:
Anti-emperyalist solcu öğrencilerin 1968 ve 1969 yılında Amerikan 6’ncı Filo’ya karşı yaptığı hareketler yüzünden üç devrimci genç öldürüldü.
Artık, söyler misiniz:
Bahçeli’nin dünü mü yanlıştı, bugünü mü yanlışsız? Diyor ki; Amerikan emperyalizmine karşı çıkan solcular neredesiniz? Nasıl dönüşüm yaşadınız ki, 6’ncı Filo’nun tayfası-kurşun askeri oldunuz? Hakikat tespit.
Lakin sanırım Bahçeli bunu tüm solcular için söylemiyor; zira, bedeller ödeme değerine inatla devrimci çizgisini bozmayan solcular var hâlâ bu ülkede…
Peki… Bahçeli nasıl bir düşünsel değişim yaşadı ki, 6’ncı Filo’ya karşı çıkan devrimciler ile tıpkı safta buluştu?
On yıllar daha sonra (hep Rusya/SB aykırılığıyla bilinen) bir milliyetçi parti, Amerikan emperyalizmine karşı niye tutum almaya başladı? Ki partinin yayın organı TÜRKGÜN de Bahçeli’nin kelamlarını dün manşete taşıdı.
Son devir Bahçeli konuşmalarında çoğunlukla görülüyor; pek sadık olduğu neoliberalizme karşı da sesini çıkarmaya başladı. Halkçılığı, toplumculuğu, ulusal pazarı koruyan milliyetçilik ışığını hatırladı demek!
bu biçimde: MHP’deki politik değişimi nasıl değerlendirmeliyiz? Bu, yurtsever devrimcilere karşı Soğuk Savaş eseri salt komando olmaya indirgenen statükocu bilincin-eylemin, kökü 1880’lere dayanan Türkçülük özüne dönüşü mü? elbette tartışmalıyız…
Sonuçta:
Bahçeli’nin geldiği yer sevindiricidir.
Kimi solcuların savrulduğu yer üzücüdür.
CHP idaresinin bu gelişmeleri okuyamaması acıdır.
Soner Yalçın
Dava Ocağı, 1968’de Ankara Üniversitesi Hukuk, Lisan Tarih ve Coğrafya ile Ziraat fakültelerinde milliyetçi gençler tarafınca fikir kulübü olarak kuruldu. Ardından…
Türkeş liderliğindeki CKMP/Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi’nin gençlik örgütlenmesi, her üniversitede Dava Ocağı kurmaya başladı.
CKMP idaresinde yük, 27 Mayıs 1960 askeri harekâtını gerçekleştirip daha sonra tasfiye edilen “Ondörtler Grubu”nda idi.
Parti idaresindeki emekli askerlerden Dündar Taşer, Dava Ocakları’nın kurulması ve teşkilatlanması ile şahsen ilgilendi.
İdeal Ocağı’nın emeli, gençlerin “Millî birliğimizi ve birlikteliğimizi parçalayacak cereyanlarla mücadele” etmesini sağlamaktı.
Keza:
Parti idaresindeki emekli askerlerden Muzaffer Özdağ teklifiyle (yarı askeri talim sebebiyle) kamuoyunda “Komando” ismiyle bilinen kamplar kuruldu.
vakit içinde sayıları 150’yi bulan kamplarda 15 binin üzerinde komando genç eğitim gördü.
Kamplar basında epeyce gündeme gelince Türkeş şunu dedi:
-“ Komünistler, memleketi sahipsiz sanıp da sokak hâkimiyetini kuramazlar. Onların anlayacağı lisandan konuşacak, memleketçi, milliyetçi çocuklar vardır. Bunun için gençlerimizi, mücadeleci olarak yetiştiriyoruz…”
Yok, problemim eski defterleri açmak değil.
KİMİ ÖRNEK ALDI
Bir örnek daha vermeme müsaade veriniz:
Tekir Yaylası’nda açılan “Sütçü İmam Gençlik Kampı” bildirisinde de görüleceği üzere gaye belirliydi:
-“Senin evlatların milliyetçi oldukları için kahpece kurşunlanıyor, namaz kıldığı için komaya sokuluyor. Bu tip olaylara karşı fikren ve imanca güçlü bir milliyetçi gençlik olarak harekete geçmek vakti gelmiştir…”
Kendilerine “sivil Mehmetçikler” diyen Komandolar, 1969 yılı başından itibaren üniversitelerdeki şiddet olaylarıyla gündeme gelmeye başladı.
Komandoların ismi vakit içinde üniversite haricindeki olaylarla da duyulmaya başlandı. Ki daha sonra, devrimciler ve davacıların oluk oluk kanı akmaya başladı.
Sol‘a bakılırsa, komando kamplarının ardında ABD sermayesi vardı.
Emniyet Genel Müdürü Ömer Naci Bozkurt tarafınca 26 Ekim 1970’de hazırlanan ve İçişleri Bakanı Haldun Menteşoğlu imzasıyla Başbakan Süleyman Demirel’e sunulan rapora bakılırsa, komando kampları Alman faşist Nazi teşkilatını örnek almıştı!
Rapor aylarca tartışıldı…
Argümanlar ne kadar gerçeği yansıtıyor, ne kadarı palavra farklı tartışma konusu. Gelmek istediğim yer şurası:
KİM NEREYE SAVRULDU
Geldik asıl konumuza…
Bahçeli meclis küme toplantısında dedi ki:
-“ Rusya‘nın karşısında Batı’nın sözcülüğünü yapanlar hastalıklı sömürge kalıntıları olduklarını acıklı biçimde göstermişlerdir. İstanbul Dolmabahçe rıhtımına demirleyen ABD’nin 6’ncı Filosu’na 17 Temmuz 1968’de saldıranlar ve onların müsaadeden yürüyenler, geldiğimiz bu kademede utanmadan, sıkılmadan, hiç bir mahcubiyet duymadan o filonun tayfası, kurşun askeri haline gelmişlerdir. Bunların dünü mü doğruydu? Yoksa bugün yaptıkları mı doğrudur?”
Bilmeyenler için yazayım:
Anti-emperyalist solcu öğrencilerin 1968 ve 1969 yılında Amerikan 6’ncı Filo’ya karşı yaptığı hareketler yüzünden üç devrimci genç öldürüldü.
Artık, söyler misiniz:
Bahçeli’nin dünü mü yanlıştı, bugünü mü yanlışsız? Diyor ki; Amerikan emperyalizmine karşı çıkan solcular neredesiniz? Nasıl dönüşüm yaşadınız ki, 6’ncı Filo’nun tayfası-kurşun askeri oldunuz? Hakikat tespit.
Lakin sanırım Bahçeli bunu tüm solcular için söylemiyor; zira, bedeller ödeme değerine inatla devrimci çizgisini bozmayan solcular var hâlâ bu ülkede…
Peki… Bahçeli nasıl bir düşünsel değişim yaşadı ki, 6’ncı Filo’ya karşı çıkan devrimciler ile tıpkı safta buluştu?
On yıllar daha sonra (hep Rusya/SB aykırılığıyla bilinen) bir milliyetçi parti, Amerikan emperyalizmine karşı niye tutum almaya başladı? Ki partinin yayın organı TÜRKGÜN de Bahçeli’nin kelamlarını dün manşete taşıdı.
Son devir Bahçeli konuşmalarında çoğunlukla görülüyor; pek sadık olduğu neoliberalizme karşı da sesini çıkarmaya başladı. Halkçılığı, toplumculuğu, ulusal pazarı koruyan milliyetçilik ışığını hatırladı demek!
bu biçimde: MHP’deki politik değişimi nasıl değerlendirmeliyiz? Bu, yurtsever devrimcilere karşı Soğuk Savaş eseri salt komando olmaya indirgenen statükocu bilincin-eylemin, kökü 1880’lere dayanan Türkçülük özüne dönüşü mü? elbette tartışmalıyız…
Sonuçta:
Bahçeli’nin geldiği yer sevindiricidir.
Kimi solcuların savrulduğu yer üzücüdür.
CHP idaresinin bu gelişmeleri okuyamaması acıdır.
Soner Yalçın