dunyadan
Aktif Üye
Charleston’ın Merak, Cesaret ve Öykü Anlatımı Üzerine Yeni Afro-Amerikan Müzesi Başkanı
Charleston sahilinde, on binlerce köleleştirilmiş insanın Yeni Dünya’ya ilk adımlarını attığı Güney Carolina Akvaryumu’ndan sadece birkaç yüz metre uzaklıkta kısa bir alan var.
Site, Gadsden’s Wharf, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en üretken uluslararası köle ticaret limanları arasındaydı. Ancak yakın zamana kadar site, köle ticareti geçmişinden hiç bahsetmiyordu. Araştırmacılar, Gadsden’s Wharf’ın tüm tarihini gün ışığına çıkarmaları, ancak 20 yıldan uzun süredir üzerinde çalışılan 100 milyon dolarlık dönüm noktası niteliğindeki bir proje olan Uluslararası Afrika Amerikan Müzesi’nin geliştirilmesi sırasında oldu.
Müzenin başkanı ve CEO’su Dr. Tonya Matthews, “Gadsden’s Wharf’ın topluluk tarafından tanınma ve topluluk sohbeti haline gelmesinin bir parçasıydık” dedi. Gadsden’s Wharf uzun zamandır tarihi bir yer olarak kabul edilse de, “aslında o tarihin ne olduğundan bahsetmiyorduk” dedi.
Ocak ayında açılan IAAM bunu değiştirecek. “Antik Afrika medeniyetinden modern güne Afro-Amerikan yolculuğunun tam hikayesini anlatmaya” adanmış müzenin yaklaşık 150.000 metrekarelik alanı, dokuz galerinin yanı sıra ziyaretçilerin aile tarihlerini araştırmak için yardım alabilecekleri bir şecere merkezini içerecek. Dr. Matthews, şimdiden halktan güçlü bir tepki gördüğünü söyledi.
Dr. Matthews, “Afrikalı Amerikan tarihi, Afro-Amerikan yolculuğu, ırk ve ırk adaleti konusundaki konuşmalarımızda açıkça bir hızlanma dönemindeyiz ve müze de bunun tam ortasında” dedi.
Dr. Matthews’a Charleston’daki ofisinden görüntülü arama ile ulaştım. Röportaj boyunca merak ve cesaret arasındaki bağlantıdan ve mücadele, zafer ve neşe arasındaki ilişkiden bahsetti.
Konuşmamız uzunluk ve netlik için düzenlendi.
Charleston’ın tarihi köleliğe derinden bağlıdır, ancak bu muhtemelen çoğu ziyaretçinin aklının önünde değildir. Müzenin turist anlatısını değiştireceğini düşünüyor musunuz?
En çok heyecanlandığım şeylerden biri, Charleston’ın turizm endüstrisinde müzenin çevrimiçi hale gelmesi için gördüğüm coşku. Görmek istediğim şeylerden biri ve görmeye başlamaktan gurur duyduğum şeylerden biri, sadece kölelik hakkında değil, daha geniş olarak, şehrimiz ve bölgemiz boyunca Afro-Amerikan tarihi hakkında bir konuşmanın dokumasıdır. . Ve bence bu hikayeyi Charleston ve Lowcountry boyunca genişletmek için müzeden – turizm portföyümüzdeki bu büyük, parlak, parlak yeni mücevherden – yararlanabiliriz.
Müze, eskiden Amerika Birleşik Devletleri’nin en üretken köle ticareti limanlarından biri olan yerde bir iskelede bulunuyor. Kredi… Ellis Creek Fotoğrafçılığı
Çok iyi bilinen bir kişinin eseri olduğunu bildiğim müze binasının kendisini duymayı çok isterim. mimarlık firması .
Bay Henry Cobb, binayı tasarlayan mimardır. Ona müzenin ne hakkında olduğunu ve nerede bulunduğumuzu anlattığımızda, kutsal alanın dilini kendisi aldı. Binanın üzerinde durduğu zeminin binanın kendisinden daha önemli olduğu bir bina tasarlamanın kariyerinin en büyük zorluklarından biri olacağını söyledi. Ve bu anlayıştan yola çıkarak müzeyi 13 metrelik sütunlar üzerine yükseltmeye karar verdi, böylece müze bile yere değmesin. Bu, halka açık olan Afrika Ataları Anıt Bahçemizin bulunduğu altta bir alan yarattı.
Ziyaretçiler müzenin içinde neler bulacak?
Vurgulayacağım bir şey, nakit mahsulümüz olan pirincin hikayesine derinlemesine girdiğimiz Carolina Altın Galerisi. Burada, genellikle kölelikle ilişkilendirdiğiniz kelimeler olmayan yenilik ve teknoloji hakkında konuşuyoruz. Ama burada pirinç üretiminin küresel bir endüstri haline gelmesini ve bizi gelişmekte olan ulusumuzun en zengin kolonisi haline getirmesini sağlayan şeyin, kaçırılıp Charleston’a götürülen Afrikalıların bilgi ve teknolojisi olduğunu gösteriyoruz. Bu yüzden tüm gerçeği söylüyoruz: İnsanların insanlığını gözden kaçırmadan köleliğin insanlık dışılığından bahsediyoruz.
Diğeri ise Gullah Geechee galerisi. Gullah Geechee halkı, Afrika kökenli topluluklarıyla inanılmaz bağlarını koruyan Kuzey Carolina’dan kuzey Florida’ya kadar kıyı boyunca uzanan bir Afrikalı Amerikalı topluluktur. Bunu dilde duyabilir, yemekte tadabilir, işçilikte görebilirsiniz. Ve bunların çoğu, Güney Carolina ve Lowcountry’nin ünlü olduğu şeyler. Bu hikayeyi anlatabildiğim için heyecanlıyım, özellikle de Gullah Geechee topluluğu hala canlı, gelişen ve modern olduğu için – yani bir tarih müzesi içinde yaşayan bir tarih galerimiz var.
Müzenin bazı bölümleri güçlü duygular uyandırabilir. Bunun için nasıl hazırlanıyorsun?
Çalışanlarımızla birlikte kültürel-yetkinlik eğitimine ve kültürel-empati eğitimine gerçekten önem veriyoruz. Empati süper güçlerimizden biri olmak zorunda. Ama şunu da söyleyebilirim ki, sitemizde gerçekten çok fazla neşe var ve bu, kölelik hikayesini tam bağlama nasıl oturttuğumuzla ilgili. Hikayeyi kendi başına anlatırsanız, bitmemiş bir hikayedir; aynı zamanda travmatik ve üzücü bir hikaye. Ama insanların ve kültürün görkemli kökenleriyle başlayıp bu kölelik döneminden devam edip o zamandan beri neler olup bittiği ve ilerlemeye nasıl devam edebileceğimiz hakkında konuştuğunuzda – çok farklı bir his var. Ve işte o zaman neşe, zafer ve dayanıklılık kendini göstermeye başlar.
Ziyaretçilerin tarihi keşif anları, belki de kendini keşfetme anları olacağını düşünüyorum. Ve bence doğrulama ve tanınma anları da olacak. İnsanların “sıradaki için çizilmez kaşıntı” dediğim şeyle çekip gitmelerini istiyorum. Bunu iyi yaparsak, o zaman müzeden çıkan herkes için bilinmesi gereken daha çok şey olduğu açıkça görülecektir.
Doktora dereceniz var. biyomedikal mühendisliğinde okudu ve müze dünyasına taşınmadan önce FDA’da çalıştı. Halk eğitimine geçişinize ne ilham verdi?
Bir yüksek lisans öğrencisi ve daha sonra mühendislik ve teknoloji alanında profesyonel bir kariyer sahibi olarak bile, her zaman iş gücü geliştirmeye, eğitime veya insanların anlamadıkları teknolojiyle ilgilenmelerine yardımcı olmaya yöneldim. Bilimi, matematiği ve mühendisliği anlayacak kadar kendilerini zorlamaları için insanlara ilham vermek için merakı kullanırdım. Aynı şeyi tarihte de buluyorum: Bazen tarih biraz cesaret ister. Bu yüzden, insanların zorlu şeyleri aşmak için bu ekstra ilhamı almasına yardımcı olmak için merak ve hikaye anlatımı kullanıyorum.
Lisansınızı Duke’de ve doktoranızı kazandınız. Johns Hopkins’te. Bu deneyimler müzedeki çalışmanızı etkiledi mi?
Şu anda herkesin kullandığını düşündüğüm bir tabir var ama bu kesinlikle bir Afro-Amerikan konuşma dili: Mücadelenin gerçek olduğunu söylemekten hoşlanıyoruz. Bulunduğum yere gelmeme yardımcı olan nimetlerden ve ayrıcalıklardan payımı aldım ama benim de kendi mücadelelerim ve zorluklarım oldu. Bilinmeyen sulara adım atmanın nasıl bir şey olduğunu biliyorum; Ailenizin kapılarından ilk adım atan kişi olmak ve ömür boyu olmamak şartıyla hoş karşılanacaksınız. Bence bu tür şeyler empati kasınızı güçlendiriyor ve bunu müzeye getiriyorum. Ziyaretçi deneyimini nasıl destekleyeceğimi ve hikaye anlatma şeklimizi nasıl şekillendireceğimi anlamama yardımcı olduğunu düşünüyorum.
Görünüşe göre “mücadele gerçek” müzenin kendisi için bir tema olabilir.
Biliyorsun, hikayemi anlamazsan sevincimi anlayamazsın. Zevk için travmanın gerekli olduğunu söylemek istemiyorum ama bu insanlık tarihindeki pek çok harika hikaye gibi: Mücadele, zaferi çok daha gerçek, çok daha anlamlı kılıyor. Ne kadar karanlık olduğunu anlamak, ne kadar ilerlediğimizi anlamamıza yardımcı olur. Yolculuğun geri kalanını tamamlamamak için hiçbir mazeret olmadığını görmemize yardımcı olur ve içinde bulunduğumuz dönemi atlatabileceğimize dair inancımızı verir. Bize nasıl yapacağımızı söylemez; sadece yapabileceğimizi gösterir.
Paige McClanahan Seyahat bölümüne düzenli olarak katkıda bulunan , aynı zamanda Daha İyi Seyahat Podcast’i .
New York Times Seyahatini Takip Edin üzerinde Instagram , heyecan ve Facebook . Ve haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun Daha akıllı seyahat etme konusunda uzman ipuçları ve bir sonraki tatiliniz için ilham almak için. Gelecekte bir kaçamak mı hayal ediyorsunuz yoksa sadece koltukla seyahat mi ediyorsunuz? göz atın 2022 için 52 Yer listesi .
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
Charleston sahilinde, on binlerce köleleştirilmiş insanın Yeni Dünya’ya ilk adımlarını attığı Güney Carolina Akvaryumu’ndan sadece birkaç yüz metre uzaklıkta kısa bir alan var.
Site, Gadsden’s Wharf, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en üretken uluslararası köle ticaret limanları arasındaydı. Ancak yakın zamana kadar site, köle ticareti geçmişinden hiç bahsetmiyordu. Araştırmacılar, Gadsden’s Wharf’ın tüm tarihini gün ışığına çıkarmaları, ancak 20 yıldan uzun süredir üzerinde çalışılan 100 milyon dolarlık dönüm noktası niteliğindeki bir proje olan Uluslararası Afrika Amerikan Müzesi’nin geliştirilmesi sırasında oldu.
Müzenin başkanı ve CEO’su Dr. Tonya Matthews, “Gadsden’s Wharf’ın topluluk tarafından tanınma ve topluluk sohbeti haline gelmesinin bir parçasıydık” dedi. Gadsden’s Wharf uzun zamandır tarihi bir yer olarak kabul edilse de, “aslında o tarihin ne olduğundan bahsetmiyorduk” dedi.
Ocak ayında açılan IAAM bunu değiştirecek. “Antik Afrika medeniyetinden modern güne Afro-Amerikan yolculuğunun tam hikayesini anlatmaya” adanmış müzenin yaklaşık 150.000 metrekarelik alanı, dokuz galerinin yanı sıra ziyaretçilerin aile tarihlerini araştırmak için yardım alabilecekleri bir şecere merkezini içerecek. Dr. Matthews, şimdiden halktan güçlü bir tepki gördüğünü söyledi.
Dr. Matthews, “Afrikalı Amerikan tarihi, Afro-Amerikan yolculuğu, ırk ve ırk adaleti konusundaki konuşmalarımızda açıkça bir hızlanma dönemindeyiz ve müze de bunun tam ortasında” dedi.
Dr. Matthews’a Charleston’daki ofisinden görüntülü arama ile ulaştım. Röportaj boyunca merak ve cesaret arasındaki bağlantıdan ve mücadele, zafer ve neşe arasındaki ilişkiden bahsetti.
Konuşmamız uzunluk ve netlik için düzenlendi.
Charleston’ın tarihi köleliğe derinden bağlıdır, ancak bu muhtemelen çoğu ziyaretçinin aklının önünde değildir. Müzenin turist anlatısını değiştireceğini düşünüyor musunuz?
En çok heyecanlandığım şeylerden biri, Charleston’ın turizm endüstrisinde müzenin çevrimiçi hale gelmesi için gördüğüm coşku. Görmek istediğim şeylerden biri ve görmeye başlamaktan gurur duyduğum şeylerden biri, sadece kölelik hakkında değil, daha geniş olarak, şehrimiz ve bölgemiz boyunca Afro-Amerikan tarihi hakkında bir konuşmanın dokumasıdır. . Ve bence bu hikayeyi Charleston ve Lowcountry boyunca genişletmek için müzeden – turizm portföyümüzdeki bu büyük, parlak, parlak yeni mücevherden – yararlanabiliriz.
Müze, eskiden Amerika Birleşik Devletleri’nin en üretken köle ticareti limanlarından biri olan yerde bir iskelede bulunuyor. Kredi… Ellis Creek Fotoğrafçılığı
Çok iyi bilinen bir kişinin eseri olduğunu bildiğim müze binasının kendisini duymayı çok isterim. mimarlık firması .
Bay Henry Cobb, binayı tasarlayan mimardır. Ona müzenin ne hakkında olduğunu ve nerede bulunduğumuzu anlattığımızda, kutsal alanın dilini kendisi aldı. Binanın üzerinde durduğu zeminin binanın kendisinden daha önemli olduğu bir bina tasarlamanın kariyerinin en büyük zorluklarından biri olacağını söyledi. Ve bu anlayıştan yola çıkarak müzeyi 13 metrelik sütunlar üzerine yükseltmeye karar verdi, böylece müze bile yere değmesin. Bu, halka açık olan Afrika Ataları Anıt Bahçemizin bulunduğu altta bir alan yarattı.
Ziyaretçiler müzenin içinde neler bulacak?
Vurgulayacağım bir şey, nakit mahsulümüz olan pirincin hikayesine derinlemesine girdiğimiz Carolina Altın Galerisi. Burada, genellikle kölelikle ilişkilendirdiğiniz kelimeler olmayan yenilik ve teknoloji hakkında konuşuyoruz. Ama burada pirinç üretiminin küresel bir endüstri haline gelmesini ve bizi gelişmekte olan ulusumuzun en zengin kolonisi haline getirmesini sağlayan şeyin, kaçırılıp Charleston’a götürülen Afrikalıların bilgi ve teknolojisi olduğunu gösteriyoruz. Bu yüzden tüm gerçeği söylüyoruz: İnsanların insanlığını gözden kaçırmadan köleliğin insanlık dışılığından bahsediyoruz.
Diğeri ise Gullah Geechee galerisi. Gullah Geechee halkı, Afrika kökenli topluluklarıyla inanılmaz bağlarını koruyan Kuzey Carolina’dan kuzey Florida’ya kadar kıyı boyunca uzanan bir Afrikalı Amerikalı topluluktur. Bunu dilde duyabilir, yemekte tadabilir, işçilikte görebilirsiniz. Ve bunların çoğu, Güney Carolina ve Lowcountry’nin ünlü olduğu şeyler. Bu hikayeyi anlatabildiğim için heyecanlıyım, özellikle de Gullah Geechee topluluğu hala canlı, gelişen ve modern olduğu için – yani bir tarih müzesi içinde yaşayan bir tarih galerimiz var.
Müzenin bazı bölümleri güçlü duygular uyandırabilir. Bunun için nasıl hazırlanıyorsun?
Çalışanlarımızla birlikte kültürel-yetkinlik eğitimine ve kültürel-empati eğitimine gerçekten önem veriyoruz. Empati süper güçlerimizden biri olmak zorunda. Ama şunu da söyleyebilirim ki, sitemizde gerçekten çok fazla neşe var ve bu, kölelik hikayesini tam bağlama nasıl oturttuğumuzla ilgili. Hikayeyi kendi başına anlatırsanız, bitmemiş bir hikayedir; aynı zamanda travmatik ve üzücü bir hikaye. Ama insanların ve kültürün görkemli kökenleriyle başlayıp bu kölelik döneminden devam edip o zamandan beri neler olup bittiği ve ilerlemeye nasıl devam edebileceğimiz hakkında konuştuğunuzda – çok farklı bir his var. Ve işte o zaman neşe, zafer ve dayanıklılık kendini göstermeye başlar.
Ziyaretçilerin tarihi keşif anları, belki de kendini keşfetme anları olacağını düşünüyorum. Ve bence doğrulama ve tanınma anları da olacak. İnsanların “sıradaki için çizilmez kaşıntı” dediğim şeyle çekip gitmelerini istiyorum. Bunu iyi yaparsak, o zaman müzeden çıkan herkes için bilinmesi gereken daha çok şey olduğu açıkça görülecektir.
Doktora dereceniz var. biyomedikal mühendisliğinde okudu ve müze dünyasına taşınmadan önce FDA’da çalıştı. Halk eğitimine geçişinize ne ilham verdi?
Bir yüksek lisans öğrencisi ve daha sonra mühendislik ve teknoloji alanında profesyonel bir kariyer sahibi olarak bile, her zaman iş gücü geliştirmeye, eğitime veya insanların anlamadıkları teknolojiyle ilgilenmelerine yardımcı olmaya yöneldim. Bilimi, matematiği ve mühendisliği anlayacak kadar kendilerini zorlamaları için insanlara ilham vermek için merakı kullanırdım. Aynı şeyi tarihte de buluyorum: Bazen tarih biraz cesaret ister. Bu yüzden, insanların zorlu şeyleri aşmak için bu ekstra ilhamı almasına yardımcı olmak için merak ve hikaye anlatımı kullanıyorum.
Lisansınızı Duke’de ve doktoranızı kazandınız. Johns Hopkins’te. Bu deneyimler müzedeki çalışmanızı etkiledi mi?
Şu anda herkesin kullandığını düşündüğüm bir tabir var ama bu kesinlikle bir Afro-Amerikan konuşma dili: Mücadelenin gerçek olduğunu söylemekten hoşlanıyoruz. Bulunduğum yere gelmeme yardımcı olan nimetlerden ve ayrıcalıklardan payımı aldım ama benim de kendi mücadelelerim ve zorluklarım oldu. Bilinmeyen sulara adım atmanın nasıl bir şey olduğunu biliyorum; Ailenizin kapılarından ilk adım atan kişi olmak ve ömür boyu olmamak şartıyla hoş karşılanacaksınız. Bence bu tür şeyler empati kasınızı güçlendiriyor ve bunu müzeye getiriyorum. Ziyaretçi deneyimini nasıl destekleyeceğimi ve hikaye anlatma şeklimizi nasıl şekillendireceğimi anlamama yardımcı olduğunu düşünüyorum.
Görünüşe göre “mücadele gerçek” müzenin kendisi için bir tema olabilir.
Biliyorsun, hikayemi anlamazsan sevincimi anlayamazsın. Zevk için travmanın gerekli olduğunu söylemek istemiyorum ama bu insanlık tarihindeki pek çok harika hikaye gibi: Mücadele, zaferi çok daha gerçek, çok daha anlamlı kılıyor. Ne kadar karanlık olduğunu anlamak, ne kadar ilerlediğimizi anlamamıza yardımcı olur. Yolculuğun geri kalanını tamamlamamak için hiçbir mazeret olmadığını görmemize yardımcı olur ve içinde bulunduğumuz dönemi atlatabileceğimize dair inancımızı verir. Bize nasıl yapacağımızı söylemez; sadece yapabileceğimizi gösterir.
Paige McClanahan Seyahat bölümüne düzenli olarak katkıda bulunan , aynı zamanda Daha İyi Seyahat Podcast’i .
New York Times Seyahatini Takip Edin üzerinde Instagram , heyecan ve Facebook . Ve haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun Daha akıllı seyahat etme konusunda uzman ipuçları ve bir sonraki tatiliniz için ilham almak için. Gelecekte bir kaçamak mı hayal ediyorsunuz yoksa sadece koltukla seyahat mi ediyorsunuz? göz atın 2022 için 52 Yer listesi .
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.