ahmetbeyler
Yeni Üye
Diyanet İşleri Lideri Ali Erbaş’ın Ayasofya Mescidi açılışındaki ‘Bu vakfımı kimler gayesi haricinde kullanırsa Allah’ın, meleklerin, peygamberlerin, tüm Müslümanların laneti onların üzerine olsun’ kelamları tartışmalara niye oldu.
Cami açılışının akabinde hakkında Atatürk’ü anmadığı istikametinde tenkitler yöneltilen Erbaş, bu tenkitlere cevap verdi.
Sözcü Gazetesi Ankara Temsilcisi Hürmet Öztürk’e açıklamalarda bulundan Erbaş “neden görmezler, anlamak mümkün değil. Cumhuriyetimizin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ü gönderdiğim görüntülerde da bakılırsaceğiniz üzere her vesileyle anıp dua ediyoruz. Biz gereğini yapıyoruz, inşallah güzeli olur. Selam ve muhabbetlerimle Allah’a emanet olunuz” dedi.
Ali Erbaş’ın bu kelamlarına Tarihçi Murat Bardakçı Habertürk’tek köşesinden karşı çıktı.
Murat Bardakçı şunları söylemiş oldu:
Hürmet Öztürk, Diyanet İşleri Başkanı’na son senelerda Çanakkale Zaferi’nin yıldönümlerinde ve hutbelerde Atatürk’ün isminin geçmemesinin niçinini sormuş, Lider da Çanakkale şehitlerini anma programlarında içerisinde Mustafa Kemal’e edilen duaların yer aldığı imgeler göndermiş; Cuma hutbeleri ile ilgili olarak da kelamını ettiğim Bakanlar Heyeti sonucunı yollamış.
Kararda, günümüzün Türkçesi ile “Bundan bu biçimde hutbelerde isim zikredilmeden milletin ve Cumhuriyet’in selâmet ve saadetine dua edilmesi kararlaştırılmış ve bu sonucun bütün vilâyetlere bildirimi İçişleri Bakanlığı’na havale edilmiştir” deniyor…
Diyanet İşleri Lideri belgeyi gönderirken “Hutbelerde isim anılmamasını merhumun kendisi istememiş. çabucak sonrasındaki süreçte de hiç hutbelerde yazılmamış. Ben elli yıldır Cuma’ya gidiyorum, pek hatırlamıyorum. Gazi Hazretleri, hutbenin namazın bir kesimi olduğunu bildiğinden dolayı bu biçimde bir karar aldırmış olabilir. Cumhuriyet tarihi boyunca bu karara daima uyulmuş. Darbe devirlerinde tahminen darbecilerin gönderdiği bir-iki hutbede olabilir, bilmemeleri sebebiyle. Bu, Atatürk’ün sonucuna uygun hareket etmemek manasına gelir. Biz her vesileyle anıp duamızı yapıyoruz” diye yazmış.
Hürmet Öztürk de yazısında kararnamenin 5 Mart 1926’da yayınlandığını söylemiş ve bu kararnameye uyulduğu kadar Atatürk’ün lâiklik, demokrasi, insan hakları, vesaire alanlarındaki kararlarının da dikkate alınmasını temenni etmiş…
KARARNAME, HALİFE İÇİN ÇIKARTILMIŞTI!
Diyanet İşleri Başkanı’nın ve Hürmet Öztürk’ün yazdıkları bu biçimde lakin sıkıntının değişik ve hayli daha değerli bir tarafı var:
Kelam konusu kararname 5 Mart 1926’da değil, o tarihten tam iki sene evvel, 5 Mart 1924’te çıkartılmıştır, kararnamenin altında bulunan Rumî “5. 3. 1340” tarihi, Milâdî 5 Mart 1924’ün karşılığıdır! Daha da değerlisi; hutbelerde isminin geçmemesi talimatı verilen kişi Mustafa Kemal değil, hilâfetin o tarihten iki gün evvel ilga edilmesi üzerine birebir gece Türkiye’den çıkartılan Halife Abdülmecid Efendi’dir!
Kararnamenin çıkartılmasından evvelki siyasî gelişmeleri özetlemek gerekirse anlatayım:
Hilâfet 3 Mart 1924 Pazartesi günü kaldırıldı. Hilâfet kurumunun artık mevcut olmadığının duyulması üzerine memleketin dört bir tarafında bir daha sonraki, yani 7 Mayıs’ta kılınacak Cuma namazında okunacak hutbede kimin isminin geçeceği tartışması başladı ve vilâyetlerden Ankara’ya problemin açıklığa kavuşturulmasını rica eden telgraflar gönderildi.
5 Mart 1926 tarihindeki Bakanlar Şurası sonucu, işte bu gelişmelerin akabinde çıkartıldı. Kararname yayınlandığında günlerden Çarşamba idi ve hükümetin talimatı İçişleri Bakanlığı tarafınca telgraflarla bütün vilâyetlere duyuruldu.
Bu yazışmalar Cumhuriyet Arşivi’nde koruma edilmektedir, eski harfleri bilenler ulaşıp ulaşabilirler…
“Hutbelerde Mustafa Kemal Paşa’nın isminin geçmemesi” formunda yorumlanan Bakanlar Şurası sonucu’nın çıkartılma niçini işte budur, hükümet sonucu “hutbelerde bundan bu biçimde Halife’nin isminin geçmemesi” için almıştır, yani sonucun Mustafa Kemal’in isminin kullanılmaması ile bir alâkası bulunmamaktadır.
Diyanet’in Hürmet Öztürk’e gönderdiği etrafı kesilip biçilmiş ve güya çöpte bulunmuş hâle getirilmiş olan doküman ile birebir dokümanın arşivdeki orijinalinin manzarasını burada birliktece yayınlıyorum…
BİLGİSİZLİK Mİ, KASIT MI?
Argümanlar ve gerçekler birbirinden bu biçimde büsbütün farklı olunca, bahis hakkında üzerinde durulması ve önemli biçimde tartışılması gereken birtakım ihtimaller ortaya çıkmaktadır:
1. Diyanet, sözkonusu kararnamenin çıkartılma niçinini, yani kararnamede zikredilmemesi istenen ismin Mustafa Kemal’in değil Halife Abdülmecid Efendi’nin ismi olduğunu bildiği biçimde kararnameyi “Atatürk bu biçimde istemişti, onun dileğini yerine getiriyoruz” gibisinden bir savunma vâsıtası üzere göstererek kullandı ise, vaziyet çok vahimdir!
2. Lakin evraktan ve gerçek içeriğinden Diyanet şayet haberdar değilse ve kararname Diyanet İşleri Başkanı’na yaranmak isteyen birtakım bilgisiz veyahut arka niyetli aklıöncedenler tarafınca “Mustafa Kemal hutbelerde isminin geçmesini istemiyordu, bu kararnameyi sizi suçlayanlara karşı kullanabilirsiniz” denerek verildi ve Hürmet Öztürk’e de bundan daha sonra gönderildi ise, Prof. Dr. Ali Erbaş’ın kendisini müşkül mevkie düşüren bu adamlardan hesap sorması şarttır!
3. 1924 tarihindeki Bakanlar Şurası sonucu’nı iki sene daha sonra, yani 1926’da çıkmış üzere gösteren yanlışın kime ilişkin olduğunu, yani bu yanlışlığı Diyanet İşleri Başkanı’nın mı yoksa Hürmet Öztürk’ün mü yaptığını bilmiyorum. Lakin kararnamenin altında yeralan Rumî tarihle 1340’ın Milâdî 1924’e tekabül ettiği bilinmiyor da 1926 tarihi bilgisizlik sonucunda konmuş ise, ortada kestirimlerin de ötesinde bir cehalet mevcuttur!
Gönül bu ihtimallerin hiç birinin hakikat olmamasını temenni ediyor lakin en azından biri maalesef hakikat; yani bilgi, doğruluk, etik, vesair alanlarda artık işte o zamanyiz!
Odatv.com
Cami açılışının akabinde hakkında Atatürk’ü anmadığı istikametinde tenkitler yöneltilen Erbaş, bu tenkitlere cevap verdi.
Sözcü Gazetesi Ankara Temsilcisi Hürmet Öztürk’e açıklamalarda bulundan Erbaş “neden görmezler, anlamak mümkün değil. Cumhuriyetimizin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ü gönderdiğim görüntülerde da bakılırsaceğiniz üzere her vesileyle anıp dua ediyoruz. Biz gereğini yapıyoruz, inşallah güzeli olur. Selam ve muhabbetlerimle Allah’a emanet olunuz” dedi.
Ali Erbaş’ın bu kelamlarına Tarihçi Murat Bardakçı Habertürk’tek köşesinden karşı çıktı.
Murat Bardakçı şunları söylemiş oldu:
Hürmet Öztürk, Diyanet İşleri Başkanı’na son senelerda Çanakkale Zaferi’nin yıldönümlerinde ve hutbelerde Atatürk’ün isminin geçmemesinin niçinini sormuş, Lider da Çanakkale şehitlerini anma programlarında içerisinde Mustafa Kemal’e edilen duaların yer aldığı imgeler göndermiş; Cuma hutbeleri ile ilgili olarak da kelamını ettiğim Bakanlar Heyeti sonucunı yollamış.
Kararda, günümüzün Türkçesi ile “Bundan bu biçimde hutbelerde isim zikredilmeden milletin ve Cumhuriyet’in selâmet ve saadetine dua edilmesi kararlaştırılmış ve bu sonucun bütün vilâyetlere bildirimi İçişleri Bakanlığı’na havale edilmiştir” deniyor…
Diyanet İşleri Lideri belgeyi gönderirken “Hutbelerde isim anılmamasını merhumun kendisi istememiş. çabucak sonrasındaki süreçte de hiç hutbelerde yazılmamış. Ben elli yıldır Cuma’ya gidiyorum, pek hatırlamıyorum. Gazi Hazretleri, hutbenin namazın bir kesimi olduğunu bildiğinden dolayı bu biçimde bir karar aldırmış olabilir. Cumhuriyet tarihi boyunca bu karara daima uyulmuş. Darbe devirlerinde tahminen darbecilerin gönderdiği bir-iki hutbede olabilir, bilmemeleri sebebiyle. Bu, Atatürk’ün sonucuna uygun hareket etmemek manasına gelir. Biz her vesileyle anıp duamızı yapıyoruz” diye yazmış.
Hürmet Öztürk de yazısında kararnamenin 5 Mart 1926’da yayınlandığını söylemiş ve bu kararnameye uyulduğu kadar Atatürk’ün lâiklik, demokrasi, insan hakları, vesaire alanlarındaki kararlarının da dikkate alınmasını temenni etmiş…
KARARNAME, HALİFE İÇİN ÇIKARTILMIŞTI!
Diyanet İşleri Başkanı’nın ve Hürmet Öztürk’ün yazdıkları bu biçimde lakin sıkıntının değişik ve hayli daha değerli bir tarafı var:
Kelam konusu kararname 5 Mart 1926’da değil, o tarihten tam iki sene evvel, 5 Mart 1924’te çıkartılmıştır, kararnamenin altında bulunan Rumî “5. 3. 1340” tarihi, Milâdî 5 Mart 1924’ün karşılığıdır! Daha da değerlisi; hutbelerde isminin geçmemesi talimatı verilen kişi Mustafa Kemal değil, hilâfetin o tarihten iki gün evvel ilga edilmesi üzerine birebir gece Türkiye’den çıkartılan Halife Abdülmecid Efendi’dir!
Kararnamenin çıkartılmasından evvelki siyasî gelişmeleri özetlemek gerekirse anlatayım:
Hilâfet 3 Mart 1924 Pazartesi günü kaldırıldı. Hilâfet kurumunun artık mevcut olmadığının duyulması üzerine memleketin dört bir tarafında bir daha sonraki, yani 7 Mayıs’ta kılınacak Cuma namazında okunacak hutbede kimin isminin geçeceği tartışması başladı ve vilâyetlerden Ankara’ya problemin açıklığa kavuşturulmasını rica eden telgraflar gönderildi.
5 Mart 1926 tarihindeki Bakanlar Şurası sonucu, işte bu gelişmelerin akabinde çıkartıldı. Kararname yayınlandığında günlerden Çarşamba idi ve hükümetin talimatı İçişleri Bakanlığı tarafınca telgraflarla bütün vilâyetlere duyuruldu.
Bu yazışmalar Cumhuriyet Arşivi’nde koruma edilmektedir, eski harfleri bilenler ulaşıp ulaşabilirler…
“Hutbelerde Mustafa Kemal Paşa’nın isminin geçmemesi” formunda yorumlanan Bakanlar Şurası sonucu’nın çıkartılma niçini işte budur, hükümet sonucu “hutbelerde bundan bu biçimde Halife’nin isminin geçmemesi” için almıştır, yani sonucun Mustafa Kemal’in isminin kullanılmaması ile bir alâkası bulunmamaktadır.
Diyanet’in Hürmet Öztürk’e gönderdiği etrafı kesilip biçilmiş ve güya çöpte bulunmuş hâle getirilmiş olan doküman ile birebir dokümanın arşivdeki orijinalinin manzarasını burada birliktece yayınlıyorum…
BİLGİSİZLİK Mİ, KASIT MI?
Argümanlar ve gerçekler birbirinden bu biçimde büsbütün farklı olunca, bahis hakkında üzerinde durulması ve önemli biçimde tartışılması gereken birtakım ihtimaller ortaya çıkmaktadır:
1. Diyanet, sözkonusu kararnamenin çıkartılma niçinini, yani kararnamede zikredilmemesi istenen ismin Mustafa Kemal’in değil Halife Abdülmecid Efendi’nin ismi olduğunu bildiği biçimde kararnameyi “Atatürk bu biçimde istemişti, onun dileğini yerine getiriyoruz” gibisinden bir savunma vâsıtası üzere göstererek kullandı ise, vaziyet çok vahimdir!
2. Lakin evraktan ve gerçek içeriğinden Diyanet şayet haberdar değilse ve kararname Diyanet İşleri Başkanı’na yaranmak isteyen birtakım bilgisiz veyahut arka niyetli aklıöncedenler tarafınca “Mustafa Kemal hutbelerde isminin geçmesini istemiyordu, bu kararnameyi sizi suçlayanlara karşı kullanabilirsiniz” denerek verildi ve Hürmet Öztürk’e de bundan daha sonra gönderildi ise, Prof. Dr. Ali Erbaş’ın kendisini müşkül mevkie düşüren bu adamlardan hesap sorması şarttır!
3. 1924 tarihindeki Bakanlar Şurası sonucu’nı iki sene daha sonra, yani 1926’da çıkmış üzere gösteren yanlışın kime ilişkin olduğunu, yani bu yanlışlığı Diyanet İşleri Başkanı’nın mı yoksa Hürmet Öztürk’ün mü yaptığını bilmiyorum. Lakin kararnamenin altında yeralan Rumî tarihle 1340’ın Milâdî 1924’e tekabül ettiği bilinmiyor da 1926 tarihi bilgisizlik sonucunda konmuş ise, ortada kestirimlerin de ötesinde bir cehalet mevcuttur!
Gönül bu ihtimallerin hiç birinin hakikat olmamasını temenni ediyor lakin en azından biri maalesef hakikat; yani bilgi, doğruluk, etik, vesair alanlarda artık işte o zamanyiz!
Odatv.com