ahmetbeyler
Yeni Üye
Kimi olaylar, ülkemizdeki siyasal İslamcı etrafları yansıtan “ayna” misyonu üsleniyor.
Bu mevzuyu açacağım…
Ayrıntıya girmeden ana sınırlarıyla bir tarihi süreci yazmalıyım:
Tarih, siyaset ve din ideolojisine değerli katkılar sunan Alman filozof Karl Jaspers, MÖ 800 ile MS 200 ortası tarihi devri “eksen/esas çağ” tabiriyle deklare etti.
Bu vakit süreci tartışmasızdi; “bilincin en canlı haliyle su yüzüne çıkmasını sağlayan derin bir nefes!”
Günümüz dünyasının belirli başlı dinlerin doğduğu çağ bu:
Çin’de, Konfüçyüsçülük ve Taoizm…
Hindistan’da, Hinduizm, Budizm, Jainizim…
Ortadoğu’da, Zerdüştlük, Musevilik, Hıristiyanlık…
Yunan Sofistleri de buraya koymak lazım.
Ekonomist antropolog Prof. David Graeber üzere araştırmacılar, kanıyı kökten değiştiren bu vakti biraz uzatıp İslamiyet‘i de ekledi.
Yalnızca ideoloji değil; koca imparatorlukların yerini küçük devletlerin alması yahut madeni paranın bulunması üzere esaslı ekonomik-politik değişimler bu vakitte gerçekleşti…
Ticaretten siyasete devrimci değişimiyle İslam, Ortaçağ’ın parlayan yıldızı oldu. Eşi ender görülen yayılma/cihat dalgasıyla yeni din; Afrika’nın Atlantik kıyılarına, İspanya’nın büyük kısmına, orta Fransa’ya, Kuzey Hindistan’a, Doğu Hint Adalarına, Çin’in kimi yerlerine, Orta Asya’ya kadar taşındı…
On senelerca evvel bir kabile olan topluluk kısa müddette bunu nasıl başardı?
Pekala, yüzsenelerca daha sonra bugün ki acıklı/hal-i pürmelali nedir?
DIŞ PARMAK
Yıl, 732.
Fransa’da yaşanan Poitiers ve Tours çarpışmalarıyla İslam Ordusu’nun kesintisiz ilerleyişi durdu. İslam’ın bir dünya projesi olarak sürat kazanması gücünü kaybetti.
Lakin sıkıntıyı salt askeri güç olarak görmek bu yazının konusu değil; ideolojiden bilime, siyasette iktisada İslam kanısının yayılması nasıl durdu/durduruldu? Farabi, Harezmi, Heysem, Biruni vd. devamı niçin gelmedi? Kültür eğitim merkezleri niçin çağ dışı hale dönüştürüldü? Batı dünyasındaki Rönesans, ıslahat, coğrafik keşifler, endüstriyel ihtilalin gelişimi üzere akılcılık niye ıskalandı? İslam’ın altın çağı niye kapandı?
Merhum Fuat Sezgin bunun sebebinin Haçlı Seferleri’nden Moğol istilasına kadar din olgusu haricindeki hadiselerden kaynaklandığını yazdı. Tartışılabilir…
Merakım: Müslüman ülkeleri sömürge haline getiren dış müdahalelerin/ emperyalist sömürünün İslam siyasal kanısını ne derece etkilediği? Günümüzde Batı aksisi görünenler, Batı ile ebediyen ittifak halinde çünkü!
Bu perspektiften tarihi art planı görmek kural:
İslam’ın salt siyasal kimliğe indirgenmesi ne vakit gerçekleşti? Teoloji, siyasetin bütününü kapsar hale nasıl getirildi?
Hurafe, dinden derin hale nasıl getirildi?
Sömürgeci Batı, ölçülü yahut radikal siyasal İslam‘ın “doğumuna” ne derece tesirli oldu?
Haydi Türkiye iç siyasetini geçeyim; AKP iktidarı gölgesindeki medya ABD‘den Rusya‘ya, AB‘den Çin‘e dış dünyadaki gelişmelere “kimin penceresinden” bakıyor?
Yeni Şafak gazetesinin dünkü haberi üzerinden anlatayım:
YENİ SAFLAŞMA
Yeni Şafak dün şunu yazdı:
-“Pakistan Başbakanı İmran Han, demokratik siyasetin kıymetli araçlarından olan inanç oylamasından kaçmak için 220 milyonluk ülkeyi belirsizliğe sürüklüyor. Meclis’teki çoğunluğu kaybeden İmran Han’ın, istifa etmesi ya da vazifesi çoğunluğun belirlediği hükümete devretmesi gerekirken, Meclis’i feshettirmesi anayasayı ihlal olarak görülüyor.”
Haberin, satır ortalarına sokulan siyasi değerlendirmenin doğruluğunu-yanlışlığını geçeyim.
Gazetenin, Pakistan gelişmelerine bakışı neredeyse tüm Batı medyasının tutumuyla benzer!
Müslüman Pakistan’ı, Batı/ABD egemenliğinden çıkarıp bağımsızlıkçı çizgiye taşımaya çalışan İmran Han’a, Yeni Şafak muhalefetini nasıl tahlil etmek gerek?
Türkiye’deki siyasal İslami kimlik, yeni Soğuk Savaş‘ta da “komünizmle mücadele” üzere Batı merkezci yapının “bir daha üretimine” sokulup, bir daha “kullanışlı -elverişli” hale mi getirilecek? Bu çevreler, bilhassa “emperyalizm” olgusunu göz arkası eden Batılı güçlerin siyaset projesine bir daha mi mahkûm olacak? Yetmedi mi daha? Ne vakit “dış tesirlerden kurtulup” tarihî sorgulama yapacaklar?
Bakınız:
Dünya, yeni kamplaşmalara sahne oluyor. Emperyalizme ve neoliberalizme itirazı olanların ittifak kurmaya çalıştığı periyoda giriliyor. Global boyutta siyasal İslamcısından solcusuna, milliyetçisinden liberaline herkes safını bir daha belirliyor. Pakistan’ın, Yeni Şafak‘a “ayna” tuttuğunu gördük. Umarım yanılgılarından dönerler…
elbette dünyada “eksen/esas çağ” gibisi periyot tarih sahnesine bir daha çıkacak.
Duraklamalar, gerilemeler olsa da insanoğlunun yürüyüşü ileriye yanlışsız sürecek…
Soner Yalçın
Bu mevzuyu açacağım…
Ayrıntıya girmeden ana sınırlarıyla bir tarihi süreci yazmalıyım:
Tarih, siyaset ve din ideolojisine değerli katkılar sunan Alman filozof Karl Jaspers, MÖ 800 ile MS 200 ortası tarihi devri “eksen/esas çağ” tabiriyle deklare etti.
Bu vakit süreci tartışmasızdi; “bilincin en canlı haliyle su yüzüne çıkmasını sağlayan derin bir nefes!”
Günümüz dünyasının belirli başlı dinlerin doğduğu çağ bu:
Çin’de, Konfüçyüsçülük ve Taoizm…
Hindistan’da, Hinduizm, Budizm, Jainizim…
Ortadoğu’da, Zerdüştlük, Musevilik, Hıristiyanlık…
Yunan Sofistleri de buraya koymak lazım.
Ekonomist antropolog Prof. David Graeber üzere araştırmacılar, kanıyı kökten değiştiren bu vakti biraz uzatıp İslamiyet‘i de ekledi.
Yalnızca ideoloji değil; koca imparatorlukların yerini küçük devletlerin alması yahut madeni paranın bulunması üzere esaslı ekonomik-politik değişimler bu vakitte gerçekleşti…
Ticaretten siyasete devrimci değişimiyle İslam, Ortaçağ’ın parlayan yıldızı oldu. Eşi ender görülen yayılma/cihat dalgasıyla yeni din; Afrika’nın Atlantik kıyılarına, İspanya’nın büyük kısmına, orta Fransa’ya, Kuzey Hindistan’a, Doğu Hint Adalarına, Çin’in kimi yerlerine, Orta Asya’ya kadar taşındı…
On senelerca evvel bir kabile olan topluluk kısa müddette bunu nasıl başardı?
Pekala, yüzsenelerca daha sonra bugün ki acıklı/hal-i pürmelali nedir?
DIŞ PARMAK
Yıl, 732.
Fransa’da yaşanan Poitiers ve Tours çarpışmalarıyla İslam Ordusu’nun kesintisiz ilerleyişi durdu. İslam’ın bir dünya projesi olarak sürat kazanması gücünü kaybetti.
Lakin sıkıntıyı salt askeri güç olarak görmek bu yazının konusu değil; ideolojiden bilime, siyasette iktisada İslam kanısının yayılması nasıl durdu/durduruldu? Farabi, Harezmi, Heysem, Biruni vd. devamı niçin gelmedi? Kültür eğitim merkezleri niçin çağ dışı hale dönüştürüldü? Batı dünyasındaki Rönesans, ıslahat, coğrafik keşifler, endüstriyel ihtilalin gelişimi üzere akılcılık niye ıskalandı? İslam’ın altın çağı niye kapandı?
Merhum Fuat Sezgin bunun sebebinin Haçlı Seferleri’nden Moğol istilasına kadar din olgusu haricindeki hadiselerden kaynaklandığını yazdı. Tartışılabilir…
Merakım: Müslüman ülkeleri sömürge haline getiren dış müdahalelerin/ emperyalist sömürünün İslam siyasal kanısını ne derece etkilediği? Günümüzde Batı aksisi görünenler, Batı ile ebediyen ittifak halinde çünkü!
Bu perspektiften tarihi art planı görmek kural:
İslam’ın salt siyasal kimliğe indirgenmesi ne vakit gerçekleşti? Teoloji, siyasetin bütününü kapsar hale nasıl getirildi?
Hurafe, dinden derin hale nasıl getirildi?
Sömürgeci Batı, ölçülü yahut radikal siyasal İslam‘ın “doğumuna” ne derece tesirli oldu?
Haydi Türkiye iç siyasetini geçeyim; AKP iktidarı gölgesindeki medya ABD‘den Rusya‘ya, AB‘den Çin‘e dış dünyadaki gelişmelere “kimin penceresinden” bakıyor?
Yeni Şafak gazetesinin dünkü haberi üzerinden anlatayım:
YENİ SAFLAŞMA
Yeni Şafak dün şunu yazdı:
-“Pakistan Başbakanı İmran Han, demokratik siyasetin kıymetli araçlarından olan inanç oylamasından kaçmak için 220 milyonluk ülkeyi belirsizliğe sürüklüyor. Meclis’teki çoğunluğu kaybeden İmran Han’ın, istifa etmesi ya da vazifesi çoğunluğun belirlediği hükümete devretmesi gerekirken, Meclis’i feshettirmesi anayasayı ihlal olarak görülüyor.”
Haberin, satır ortalarına sokulan siyasi değerlendirmenin doğruluğunu-yanlışlığını geçeyim.
Gazetenin, Pakistan gelişmelerine bakışı neredeyse tüm Batı medyasının tutumuyla benzer!
Müslüman Pakistan’ı, Batı/ABD egemenliğinden çıkarıp bağımsızlıkçı çizgiye taşımaya çalışan İmran Han’a, Yeni Şafak muhalefetini nasıl tahlil etmek gerek?
Türkiye’deki siyasal İslami kimlik, yeni Soğuk Savaş‘ta da “komünizmle mücadele” üzere Batı merkezci yapının “bir daha üretimine” sokulup, bir daha “kullanışlı -elverişli” hale mi getirilecek? Bu çevreler, bilhassa “emperyalizm” olgusunu göz arkası eden Batılı güçlerin siyaset projesine bir daha mi mahkûm olacak? Yetmedi mi daha? Ne vakit “dış tesirlerden kurtulup” tarihî sorgulama yapacaklar?
Bakınız:
Dünya, yeni kamplaşmalara sahne oluyor. Emperyalizme ve neoliberalizme itirazı olanların ittifak kurmaya çalıştığı periyoda giriliyor. Global boyutta siyasal İslamcısından solcusuna, milliyetçisinden liberaline herkes safını bir daha belirliyor. Pakistan’ın, Yeni Şafak‘a “ayna” tuttuğunu gördük. Umarım yanılgılarından dönerler…
elbette dünyada “eksen/esas çağ” gibisi periyot tarih sahnesine bir daha çıkacak.
Duraklamalar, gerilemeler olsa da insanoğlunun yürüyüşü ileriye yanlışsız sürecek…
Soner Yalçın