ahmetbeyler
Yeni Üye
Karar gazetesi müellifi Mehmet Ocaktan bugünkü köşesine ekonomik krize, hayat pahalılığına, yoksulluğa karşı Diyanet’in verdiği fetvaları taşıdı.
Mehmet Ocaktan, Diyanet’in insanlara dini ve ahlakı telkin etmek yerine, her gün yeni fetvalar üreterek ahlakın epeyce da değerli olmadığını anlatmaya çalıştığını belirtti.
İktidarın oy derdine dikkat çeken Mehmet Ocaktan, ‘“Ömerler arayan’ dindar iktidarımız, ne hikmetse çaresizlere deva olmayı değil, iki oy daha fazla alabilmek için gösteri yapmayı seviyor” dedi.
“İKİ OY DAHA FAZLA ALABİLMEK İÇİN”
Mehmet Ocaktan’ın “Diyanet için ahlakın bir değeri var mı?” başlıklı yazısı şöyleki:
“Öylesine acıtıcı ve yürek yakıcı bir devirden geçiyoruz ki kahrolmamak mümkün değil. Hani insanın “keşke bu biçimde utandıran vakit içinderda yaşamak zorunda kalmasaydım” dediği anlar vardır ya, işte o denli bir devri yaşıyoruz.
Ülkeyi yönetenlerin epeyce umurunda değil tahminen ancak ülkede öylesine derin bir yoksulluk yaşanıyor ki şayet bu sefalete şahit olanlar, vicdanlarında insanlıklarını sorgulama gereği bile duymuyorlarsa vazgeçelim bu insanlıktan…
Biliyorum fazlaca öfkeli bir başlangıç oldu, ancak ne yapayım ki fakir ailelerin yaşadıkları vicdan yaralayıcı haller karşısında artık dayanamıyorum.
Peki niye bu biçimdeyim?
Dün sabah birtakım muhtaçlıklar için markete gittim, insanların ceplerini ve tahammül hudutlarını zorlayan fiyatlardan kelam etmeye gerek bile duymuyorum, çünkü akılla ve mantıkla izah etmek mümkün değil. Lakin markette bir ailenin yaşadığı çaresizlik karşısında gözyaşlarımı saklamak zorunda kalıyorum. Yanlarında 4-5 yaşlarında bir çocuğu olan karı-koca aldıkları soğan ve patatesin parasını ufak paraları da sayarak kuvvetlikle ödüyorlar. Fakat çocuk yürekleri yakan bir ağlama ile marketten çıkmamak için adeta direniyor. Muhtemelen istediği bir şeyi alamadılar, o yüzden de feryat-figan ediyor. Bir anda “istediği her neyse ben alayım” demek için niyetleniyorum ancak aileyi incitmekten korktuğum için yürek edemiyorum ve kahroluyorum.
“MEMLEKETİN KAHREDEN HALİ”
Bu nasıl bir haldir Allah’ım… O an Mehmet Akif’in “Ya Rab, bu uğursuz gecenin yok mu sabahı?/Mahşerde mi biçarelerin, yoksa sabahı!/ feryadıyla ayrılıyorum marketten…
İşte memleketin kahreden hali bu… Kim bilir bilmediğimiz, şahit olmadığımız milyonlarca ailede ne cins dramlar yaşanıyor…
Ama ne dokunaklıdır ki her vesileyle “Kenar-ı Dicle’de Bir Kurt Aşırsa Koyunu, Gelir de Adl-i İlahi Sorar Ömer’den Onu” vecizesini dillendirerek “Ömerler arayan” dindar iktidarımız, ne hikmetse çaresizlere deva olmayı değil, iki oy daha fazla alabilmek için gösteri yapmayı seviyor.
Tamam iktidarı anladık, onların kederi kırmızı pabuç… Pekala Diyanet İşleri Başkanlığı ne iş yapar bu ülkede?
Ülkede yaşanan acılara, yoksulluklara, yolsuzluklara, hukuksuzluklara Diyanet’in söyleyeceği bir kelamı yok mudur?
Diyanet de iktidarla birlikte ‘başka bir evrende’ yaşıyor olmalı ki bu denli ahlaki çürümeye ve yozlaşmaya kulaklarını tıkamayı tercih ediyor anlaşılan.
Evet Diyanet’in nitekim çok daha değerli işleri var, insanlara dini ve ahlakı telkin etmek yerine, her gün yeni fetvalar üreterek ahlakın epeyce da değerli olmadığını anlatmaya çalışıyor. örneğin bir vatandaş Diyanet İşleri Başkanlığı Din İşleri Yüksek Kurulu’na şöyleki bir soru soruyor: “Düğünlerde bir süre takıp daha sonra geri vermek üzere kolye, bilezik üzere altının kiralanması caiz midir?”
Fetva motamot şöyleki: “Altın kolye, bilezik üzere ziynetin (süs eşyasının), bozdurulmadan şahsen kendisini (aynını) geri vermek koşuluyla düğün üzere münasebetlerde kullanmak için kiralanması caizdir lakin kendini olduğundan varlıklı göstermek ahlaki değildir.”
özetlemek gerekirsesı Diyanet bu fetva ile yapılan sürecin ‘ahlaki’ olmadığını söylemesine karşın ‘caizdir’ diyerek epeyce açık bir biçimde insanları ikiyüzlülüğe teşvik ediyor. Vatandaşın sorusu gereksiz, hatta cahilane olabilir, burada vahim olan Diyanet’in ‘ahlak’ kavramını önemsizleştirmesidir.
halbuki ömrümüzün her etabında aslolan, İslam’ın özünü teşkil eden ahlaktır. Zira biliyoruz ki İslam, ahlaka güç ve manevi bir temel kazandırmıştır. aslına bakarsanız insan olmanın fazileti de ahlaklı olmaktır. Gerçekten Hz. Peygamberin en değerli iletilerinden birisi de “Ben hoş ahlakı tamamlamak üzere gönderildim” halindedir.
Maalesef günümüz Türkiye’sinde ‘ahlak’, iktidar ve Diyanet İşleri Başkanlığı nezdinde nakdî ve siyasi hiç bir getirisi olmadığı için içi boşaltılmış bir kavram haline dönüşmüş bulunuyor. Bu ortada kimi hocalarımızın siyasi alanda düşman (muhalefet) kazanacaksa palavra söylemenin caiz olduğu formundaki fetvalarının, ahlaki çürümeyi daha da derinleştirdiğini bir yere not etmekte fayda var.
Hemen belirtelim, bu ülkede ve bütün İslam dünyasında ahlakı temel alan bir zihniyet ihtilaline şiddetle muhtaçlık var. Ali Bardakoğlu Hoca’nın sözüyle “Yirmi birinci yüzyılda İslam dünyası kaybettiklerini kazanmaya başlayacaksa birinci kazanacağı şey katiyetle İslam ahlakı olmalıdır.” (Yüzleşme, s.43)
Mehmet Ocaktan, Diyanet’in insanlara dini ve ahlakı telkin etmek yerine, her gün yeni fetvalar üreterek ahlakın epeyce da değerli olmadığını anlatmaya çalıştığını belirtti.
İktidarın oy derdine dikkat çeken Mehmet Ocaktan, ‘“Ömerler arayan’ dindar iktidarımız, ne hikmetse çaresizlere deva olmayı değil, iki oy daha fazla alabilmek için gösteri yapmayı seviyor” dedi.
“İKİ OY DAHA FAZLA ALABİLMEK İÇİN”
Mehmet Ocaktan’ın “Diyanet için ahlakın bir değeri var mı?” başlıklı yazısı şöyleki:
“Öylesine acıtıcı ve yürek yakıcı bir devirden geçiyoruz ki kahrolmamak mümkün değil. Hani insanın “keşke bu biçimde utandıran vakit içinderda yaşamak zorunda kalmasaydım” dediği anlar vardır ya, işte o denli bir devri yaşıyoruz.
Ülkeyi yönetenlerin epeyce umurunda değil tahminen ancak ülkede öylesine derin bir yoksulluk yaşanıyor ki şayet bu sefalete şahit olanlar, vicdanlarında insanlıklarını sorgulama gereği bile duymuyorlarsa vazgeçelim bu insanlıktan…
Biliyorum fazlaca öfkeli bir başlangıç oldu, ancak ne yapayım ki fakir ailelerin yaşadıkları vicdan yaralayıcı haller karşısında artık dayanamıyorum.
Peki niye bu biçimdeyim?
Dün sabah birtakım muhtaçlıklar için markete gittim, insanların ceplerini ve tahammül hudutlarını zorlayan fiyatlardan kelam etmeye gerek bile duymuyorum, çünkü akılla ve mantıkla izah etmek mümkün değil. Lakin markette bir ailenin yaşadığı çaresizlik karşısında gözyaşlarımı saklamak zorunda kalıyorum. Yanlarında 4-5 yaşlarında bir çocuğu olan karı-koca aldıkları soğan ve patatesin parasını ufak paraları da sayarak kuvvetlikle ödüyorlar. Fakat çocuk yürekleri yakan bir ağlama ile marketten çıkmamak için adeta direniyor. Muhtemelen istediği bir şeyi alamadılar, o yüzden de feryat-figan ediyor. Bir anda “istediği her neyse ben alayım” demek için niyetleniyorum ancak aileyi incitmekten korktuğum için yürek edemiyorum ve kahroluyorum.
“MEMLEKETİN KAHREDEN HALİ”
Bu nasıl bir haldir Allah’ım… O an Mehmet Akif’in “Ya Rab, bu uğursuz gecenin yok mu sabahı?/Mahşerde mi biçarelerin, yoksa sabahı!/ feryadıyla ayrılıyorum marketten…
İşte memleketin kahreden hali bu… Kim bilir bilmediğimiz, şahit olmadığımız milyonlarca ailede ne cins dramlar yaşanıyor…
Ama ne dokunaklıdır ki her vesileyle “Kenar-ı Dicle’de Bir Kurt Aşırsa Koyunu, Gelir de Adl-i İlahi Sorar Ömer’den Onu” vecizesini dillendirerek “Ömerler arayan” dindar iktidarımız, ne hikmetse çaresizlere deva olmayı değil, iki oy daha fazla alabilmek için gösteri yapmayı seviyor.
Tamam iktidarı anladık, onların kederi kırmızı pabuç… Pekala Diyanet İşleri Başkanlığı ne iş yapar bu ülkede?
Ülkede yaşanan acılara, yoksulluklara, yolsuzluklara, hukuksuzluklara Diyanet’in söyleyeceği bir kelamı yok mudur?
Diyanet de iktidarla birlikte ‘başka bir evrende’ yaşıyor olmalı ki bu denli ahlaki çürümeye ve yozlaşmaya kulaklarını tıkamayı tercih ediyor anlaşılan.
Evet Diyanet’in nitekim çok daha değerli işleri var, insanlara dini ve ahlakı telkin etmek yerine, her gün yeni fetvalar üreterek ahlakın epeyce da değerli olmadığını anlatmaya çalışıyor. örneğin bir vatandaş Diyanet İşleri Başkanlığı Din İşleri Yüksek Kurulu’na şöyleki bir soru soruyor: “Düğünlerde bir süre takıp daha sonra geri vermek üzere kolye, bilezik üzere altının kiralanması caiz midir?”
Fetva motamot şöyleki: “Altın kolye, bilezik üzere ziynetin (süs eşyasının), bozdurulmadan şahsen kendisini (aynını) geri vermek koşuluyla düğün üzere münasebetlerde kullanmak için kiralanması caizdir lakin kendini olduğundan varlıklı göstermek ahlaki değildir.”
özetlemek gerekirsesı Diyanet bu fetva ile yapılan sürecin ‘ahlaki’ olmadığını söylemesine karşın ‘caizdir’ diyerek epeyce açık bir biçimde insanları ikiyüzlülüğe teşvik ediyor. Vatandaşın sorusu gereksiz, hatta cahilane olabilir, burada vahim olan Diyanet’in ‘ahlak’ kavramını önemsizleştirmesidir.
halbuki ömrümüzün her etabında aslolan, İslam’ın özünü teşkil eden ahlaktır. Zira biliyoruz ki İslam, ahlaka güç ve manevi bir temel kazandırmıştır. aslına bakarsanız insan olmanın fazileti de ahlaklı olmaktır. Gerçekten Hz. Peygamberin en değerli iletilerinden birisi de “Ben hoş ahlakı tamamlamak üzere gönderildim” halindedir.
Maalesef günümüz Türkiye’sinde ‘ahlak’, iktidar ve Diyanet İşleri Başkanlığı nezdinde nakdî ve siyasi hiç bir getirisi olmadığı için içi boşaltılmış bir kavram haline dönüşmüş bulunuyor. Bu ortada kimi hocalarımızın siyasi alanda düşman (muhalefet) kazanacaksa palavra söylemenin caiz olduğu formundaki fetvalarının, ahlaki çürümeyi daha da derinleştirdiğini bir yere not etmekte fayda var.
Hemen belirtelim, bu ülkede ve bütün İslam dünyasında ahlakı temel alan bir zihniyet ihtilaline şiddetle muhtaçlık var. Ali Bardakoğlu Hoca’nın sözüyle “Yirmi birinci yüzyılda İslam dünyası kaybettiklerini kazanmaya başlayacaksa birinci kazanacağı şey katiyetle İslam ahlakı olmalıdır.” (Yüzleşme, s.43)