ahmetbeyler
Yeni Üye
Uluslararası av cinsleri internet sitesinde 6 günlük “Türkiye’de bezoar avı” paketi yaklaşık 13 bin euro’ya satılıyor.
Çoğunlukla trofe avcılığı gayesiyle yapılan av turizmi, yeni trofeler kazanmak için seyahat, konaklama, yeme içme ve alışveriş üzere harcamalar karşılığında mesken sahibi ülkenin döviz geliri elde etmesini sağlıyor.
Av turizmcileri bu turistlerin başkalarına bakılırsa “4-5 kat döviz bıraktığını” ve milletvekillerinden sanatkarlara “üst seviye konukları” ağırlayarak Türkiye’nin tanıtılmasına daha değerli bir katkı sağladığını savunuyor.
Türkiye’de av turizminin haritalanmasını bahis alan 2019 tarihindeki bir akademik araştırmaya göre Türkiye’nin 2016-2017 döneminde milletlerarası, mahallî ve yasadışı avcılardan sağladığı gelir 3 milyon liradan biraz fazlaydı. (2016’da Dolar/TL kuru ortalama 3,0253 idi.)
Kutbilge Akademisyenler Derneği tarafınca kurulan Bilge Memleketler arası Bilim ve Teknoloji Araştırmaları mecmuasında yayımlanan araştırmaya bakılırsa yalnızca Antalya civarındaki yaban keçileri bu gelirin yüzde 16,4’ünü sağladı.
Araştırmada 2017-18 devrinde toplam av turizmi gelirinin 2,4 katına çıkarılması maksadının konulduğu ve bu artışın yüzde 71’inin yaban keçilerinden sağlanacağı beklentisi paylaşılıyor.
Av turizmcileri bu gelirlerin “kırsal kalkınmaya” katkıda bulunduğunu ve kimi bölgelerde “itfaiye, okul” üzere temel gereksinimlere harcandığını söylüyor.
İşletme sahipleri av turizminin büsbütün “etik ve sürdürülebilir” olduğunu savunuyor.
BBC Türkçe’ye konuşan Türkiye Seyahat Acentaları Birliği (TÜRSAB) Av Turizmi İhtisas Lideri Murat Akkoyunlu, şunları anlattı:
“Etik zira hiç bir avcı, 8 yaşından küçük yaban keçilerine kurşun atmaz; atarsa verilen cezanın bedelini öder. Dişi ve yavruya asla ve asla kurşun atılmaz. Vurulacak hayvanın yaşı en hassas optik gereçlerle tespit edilir.”
beraberinde av turizmi çeşitleri düzenleyen Gönye Turizm’in sahibi olan Akkoyunlu, “Av turizmi tabiat için fazlaca faydalı bir aktivitedir.” diyor ve bunu şu biçimde açıklıyor:
“13 yaşında bir yaban keçisi çiftleşme döngüsünü kaybetmiştir ancak genç adamların de çiftleşmesine müsaade etmez, biz bu bireyleri sürüden uzaklaştırarak genç erkeklere yer açıyoruz.”
Akkoyunlu’nun anlattığına bakılırsa av turizmi pek sıkı kontrollerle yapılıyor. Her avcı için müsaade dokümanı düzenleniyor ve bu dokümanla avlanılan bölgede orman koruma memurları avcılara avın başından sonuna kadar refakat ediyor. Avın sonunda fiyatlandırma ya da ceza uygulanıyor.
Avcılığın kendi ailesinde bir gelenek olduğunu anlatan Akkoyunlu fazlaca küçük yaşlardan itibaren avcılığa ilgi duyduğunu söylüyor.
Akkoyunlu, bu sıkı kontrollerin kaçak avcıları uzaklaştıran değerli bir faktör olduğunu söylüyor.
AVCILIK BÜSBÜTÜN YASAKLANABİLİR Mİ?
Av turizminin kaçak avcılığı önlediği fikri av turizmine karşı çıkan tabiat ve ömür odaklı hak savunucularının av turizmcileriyle uzlaştığı tahminen tek nokta.
Yaban hayatı Ekoloğu ve Tabiat Derneği Biyoçeşitlilik Koordinatörü Şafak Arslan, “Kaçak avcılar vuramıyor evet ancak hayvan bir daha de vuruluyor” diyor.
Arslan, yaban keçilerinin avlanarak popülasyonun gelişmenine katkıda bulunulması fikrine katılmıyor.
Yaban keçilerinin yaşının boynuzlarındaki boğumlarla tespit edildiğini ve bunun fazlaca güç olduğunu söyleyen Arslan, avcıların yaban keçilerine yaklaşabildiği ara düşünüldüğünde belli bir yaş kümesinin vurulması argümanının gerçekçi olmayacağını söylüyor.
Bunun yanında hayvanların “en gösterişli” periyotlarının 10-12 yaş aralığında olduğunu ve tecrübenin genç bireylere aktarılması için bu bireylere muhtaçlık olduğunu söylüyor.
Dişilerin güçsüz bireylerle çiftleşmeyi aslına bakarsan istemediklerini söyleyen Arslan, en deneyimli bireylerin avcı müdahalesiyle sürüden ayrıldığını belirtiyor.
Av turizmi dönemlerinde hangi hayvanların hangi sayılarda avlanılacağı DKMP genel müdürlüğü tarafınca yayımlanan Av Turizmi Talimatları ile belirleniyor.
Bu talimatların belirlenebilmesi için her yıl ilgili hayvanların popülasyonlarının sayıldığı “bilimsel” envanterler oluşturuluyor.
Ancak Arslan bu çalışmaların bilimsel açıdan daha yeterli kurgulanabileceğini belirtiyor:
“Envanterlerin bilimsel komite eşliğinde belirlenen prosedürlere göre kurgulanması, grupların içerisinde bilim insanlarının da yer alması ve sonuçların tahlillerinin gerçekleştirilerek kamuoyu ile rapor halinde paylaşılması gerekiyor.
“Sürülerin devamlı ve sistemli olarak izlenmesi ve popülasyon yapısının belirlenmesiyle sürünün nizamını bozan bireylerden kelam edilebiliriz.”
‘MADEN OCAKLARINDAN TARIM VE ORMANCILIĞA HAYAT ALANLARI DARALIYOR’
Doğa Derneği, Türkiye’de avcılığın büsbütün yasaklanması için çevrim içi bir imza kampanyası başlatan 235 sivil toplum kuruluşundan biri.
Av turizminden bağımsız olarak DKMP Genel Müdürlüğü’ne bağlı Merkez Av Kurulu, her yıl Türkiye’de avlanmasına müsaade verilen tipler ve kotaları yayımlıyor.
2022-2023 periyoduna ait Mayıs ayı sonunda yayımlanan kararlara nazaran bıldırcın, üveyik, alakarga, karabatak ve saksağan üzere kuşların avı Ege, Doğu Akdeniz, Batı Akdeniz, Marmara, İç Anadolu, Doğu Anadolu, Güneydoğu Anadolu, Doğu Karadeniz ve Batı Karadeniz bölgelerinde 20 Ağustos’ta başladı.
Bu tiplerden biri, Dünya Doğayı ve Doğal Kaynakları Muhafaza Birliği’ne (IUCN) bakılırsa kuşakları dünya ölçeğinde tehlike altında bulunan üveyikler. IUCN datalarına göre, dünya genelinde üveyik nüfusu son 40 senede yüzde 78 azaldı.
Dünya Kuşları Müdafaa Kurumu’nun, Türkiye dahil Avrupa genelinde 54 ülke ve bölgeden binlerce uzman ve gönüllüyle hazırladığı Avrupa Kuşları Kırmızı Listesi’ne bakılırsa Avrupa’daki her beş kuştan biri yok olma tehlikesiyle karşı karşıya.
Bunda “büyük ölçekli arazi kullanım değişikliği, ziraî uygulamaların ağırlaşması, altyapı projeleri, deniz kaynaklarının ağır kullanılması, iç suların kirlenmesi ve yaygın olarak kullanılan ormancılık uygulamaları” üzere temel faktörler tesirli.
Tipik bir kuş avı için avcılar, kuşların doğal ömür alanı olan sulak alanlarda konuşlanıyor.
Burdur’da 20-25 yıldır etkin olarak avlanan Osman Balcı’nın BBC Türkçe’ye anlattığına nazaran av ile ilgili dokümanlar düzenleniyor, vergiler ödeniyor ve lokal derneklerin gösterdiği kotalar dahilinde avlanılıyor.
Bugüne kadar hiç karga tipi avlamadığını söyleyen Balcı, kuşağı tehlike altındaki kuş çeşitler için kaçak avcılığın daha büyük bir risk olduğunu söylüyor.
Ancak Türkiye’de Tuz Gölü ve Marmara Gölü üzere bilinen örneklerinin yanında hayli sayıda sulak alan yok olma tehlikesi altında.
Şafak Arslan bu durumun, kuşları doğal habitatlarından en yakın sulak alana göç etmeye mecbur bırakabildiğini anlatıyor:
“Yani avcı bu sene fazlaca fazla kuşla karşılaştığına sevinirken aslında buraya mecburen gelmiş, ömür alanı yok edilen ve yeni hayat alanı arayan kuşları vuruyor.” diyor.
Doğa Derneği’nin 2021 Yılı Merkez Av Komitesi sonucu’nın iptali için açtığı davanın hala sürdüğünü söyleyen Avukat Hasret Altıparmak, 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu’nda “devletin yaban hayvanlarını bir mülkiyet konusu yaparak avcılara yaban hayvanlarını öldürme hakkı tanımasının Anayasa’ya terslik açısından tartışılması gereken bir husus olduğunu” belirtiyor.
Altıparmak, “Kara Avcılığı Kanunu’nda yer alan avcılığa dair düzenlemelerin, Merkez Av Komitesi ve Vilayet ve İlçe Av Kurulları Kararları’nın biyolojik çeşitlilik çatısı altında, bütüncül bir bakışla tartışılması gerekmektedir. Biyolojik çeşitliliğin korunması, iklim değişikliğiyle ilişkili olarak hem bir milletlerarası yükümlülük, birebir vakitte tabiatla uyumlu bir ömür ve varoluş sıkıntısıdır.
“İklim krizinin ulaştığı boyut dikkate alındığında karasal avcılık faaliyetleri ve doğal ömür ortamları üzerinde tahribata yol açan yönetimin süreç ve aksiyonlarına karşı hukuku tesirli kullanmak hak savunucularının nazaranvi olmalıdır.” tabirlerini kullanıyor.
DKMP Genel Müdürlüğü’nin sözkonusu kotaları belirlerken iklim ve biyoçeşitlilik krizinin tesirlerini değerlendirmeye alıp almadığını bilinmiyor.
Örgütler, Kara Avcılığı Kanunu’nun “ivedilikle değişmesini, Tabiat Muhafaza Kanunu olarak bir daha düzenlenmesini ve tabiat ihtisas mahkemelerinin kurulmasını” talep ediyor.
Şafak Arslan, canlıların hayat alanlarının insan müdahalesi niçiniyle esasen “baskı altında olduğunu” şu sözlerle tabir ediyor:
“Sulak alanlarda tarım ve su siyasetleri; dağlarda maden, mermer ocakları, altın madenleri, jeotermal güç tesisleri; ormanlar ve akarsularda HES’ler ve barajlar üzere niçinlerle aslına bakarsanız büyük bir yıkımın altındaki ömür alanlarında sıkışan hayvanlar bir de avcılık baskısını hissediyor.”
Çoğunlukla trofe avcılığı gayesiyle yapılan av turizmi, yeni trofeler kazanmak için seyahat, konaklama, yeme içme ve alışveriş üzere harcamalar karşılığında mesken sahibi ülkenin döviz geliri elde etmesini sağlıyor.
Av turizmcileri bu turistlerin başkalarına bakılırsa “4-5 kat döviz bıraktığını” ve milletvekillerinden sanatkarlara “üst seviye konukları” ağırlayarak Türkiye’nin tanıtılmasına daha değerli bir katkı sağladığını savunuyor.
Türkiye’de av turizminin haritalanmasını bahis alan 2019 tarihindeki bir akademik araştırmaya göre Türkiye’nin 2016-2017 döneminde milletlerarası, mahallî ve yasadışı avcılardan sağladığı gelir 3 milyon liradan biraz fazlaydı. (2016’da Dolar/TL kuru ortalama 3,0253 idi.)
Kutbilge Akademisyenler Derneği tarafınca kurulan Bilge Memleketler arası Bilim ve Teknoloji Araştırmaları mecmuasında yayımlanan araştırmaya bakılırsa yalnızca Antalya civarındaki yaban keçileri bu gelirin yüzde 16,4’ünü sağladı.
Araştırmada 2017-18 devrinde toplam av turizmi gelirinin 2,4 katına çıkarılması maksadının konulduğu ve bu artışın yüzde 71’inin yaban keçilerinden sağlanacağı beklentisi paylaşılıyor.
Av turizmcileri bu gelirlerin “kırsal kalkınmaya” katkıda bulunduğunu ve kimi bölgelerde “itfaiye, okul” üzere temel gereksinimlere harcandığını söylüyor.
İşletme sahipleri av turizminin büsbütün “etik ve sürdürülebilir” olduğunu savunuyor.
BBC Türkçe’ye konuşan Türkiye Seyahat Acentaları Birliği (TÜRSAB) Av Turizmi İhtisas Lideri Murat Akkoyunlu, şunları anlattı:
“Etik zira hiç bir avcı, 8 yaşından küçük yaban keçilerine kurşun atmaz; atarsa verilen cezanın bedelini öder. Dişi ve yavruya asla ve asla kurşun atılmaz. Vurulacak hayvanın yaşı en hassas optik gereçlerle tespit edilir.”
beraberinde av turizmi çeşitleri düzenleyen Gönye Turizm’in sahibi olan Akkoyunlu, “Av turizmi tabiat için fazlaca faydalı bir aktivitedir.” diyor ve bunu şu biçimde açıklıyor:
“13 yaşında bir yaban keçisi çiftleşme döngüsünü kaybetmiştir ancak genç adamların de çiftleşmesine müsaade etmez, biz bu bireyleri sürüden uzaklaştırarak genç erkeklere yer açıyoruz.”
Akkoyunlu’nun anlattığına bakılırsa av turizmi pek sıkı kontrollerle yapılıyor. Her avcı için müsaade dokümanı düzenleniyor ve bu dokümanla avlanılan bölgede orman koruma memurları avcılara avın başından sonuna kadar refakat ediyor. Avın sonunda fiyatlandırma ya da ceza uygulanıyor.
Avcılığın kendi ailesinde bir gelenek olduğunu anlatan Akkoyunlu fazlaca küçük yaşlardan itibaren avcılığa ilgi duyduğunu söylüyor.
Akkoyunlu, bu sıkı kontrollerin kaçak avcıları uzaklaştıran değerli bir faktör olduğunu söylüyor.
AVCILIK BÜSBÜTÜN YASAKLANABİLİR Mİ?
Av turizminin kaçak avcılığı önlediği fikri av turizmine karşı çıkan tabiat ve ömür odaklı hak savunucularının av turizmcileriyle uzlaştığı tahminen tek nokta.
Yaban hayatı Ekoloğu ve Tabiat Derneği Biyoçeşitlilik Koordinatörü Şafak Arslan, “Kaçak avcılar vuramıyor evet ancak hayvan bir daha de vuruluyor” diyor.
Arslan, yaban keçilerinin avlanarak popülasyonun gelişmenine katkıda bulunulması fikrine katılmıyor.
Yaban keçilerinin yaşının boynuzlarındaki boğumlarla tespit edildiğini ve bunun fazlaca güç olduğunu söyleyen Arslan, avcıların yaban keçilerine yaklaşabildiği ara düşünüldüğünde belli bir yaş kümesinin vurulması argümanının gerçekçi olmayacağını söylüyor.
Bunun yanında hayvanların “en gösterişli” periyotlarının 10-12 yaş aralığında olduğunu ve tecrübenin genç bireylere aktarılması için bu bireylere muhtaçlık olduğunu söylüyor.
Dişilerin güçsüz bireylerle çiftleşmeyi aslına bakarsan istemediklerini söyleyen Arslan, en deneyimli bireylerin avcı müdahalesiyle sürüden ayrıldığını belirtiyor.
Av turizmi dönemlerinde hangi hayvanların hangi sayılarda avlanılacağı DKMP genel müdürlüğü tarafınca yayımlanan Av Turizmi Talimatları ile belirleniyor.
Bu talimatların belirlenebilmesi için her yıl ilgili hayvanların popülasyonlarının sayıldığı “bilimsel” envanterler oluşturuluyor.
Ancak Arslan bu çalışmaların bilimsel açıdan daha yeterli kurgulanabileceğini belirtiyor:
“Envanterlerin bilimsel komite eşliğinde belirlenen prosedürlere göre kurgulanması, grupların içerisinde bilim insanlarının da yer alması ve sonuçların tahlillerinin gerçekleştirilerek kamuoyu ile rapor halinde paylaşılması gerekiyor.
“Sürülerin devamlı ve sistemli olarak izlenmesi ve popülasyon yapısının belirlenmesiyle sürünün nizamını bozan bireylerden kelam edilebiliriz.”
‘MADEN OCAKLARINDAN TARIM VE ORMANCILIĞA HAYAT ALANLARI DARALIYOR’
Doğa Derneği, Türkiye’de avcılığın büsbütün yasaklanması için çevrim içi bir imza kampanyası başlatan 235 sivil toplum kuruluşundan biri.
Av turizminden bağımsız olarak DKMP Genel Müdürlüğü’ne bağlı Merkez Av Kurulu, her yıl Türkiye’de avlanmasına müsaade verilen tipler ve kotaları yayımlıyor.
2022-2023 periyoduna ait Mayıs ayı sonunda yayımlanan kararlara nazaran bıldırcın, üveyik, alakarga, karabatak ve saksağan üzere kuşların avı Ege, Doğu Akdeniz, Batı Akdeniz, Marmara, İç Anadolu, Doğu Anadolu, Güneydoğu Anadolu, Doğu Karadeniz ve Batı Karadeniz bölgelerinde 20 Ağustos’ta başladı.
Bu tiplerden biri, Dünya Doğayı ve Doğal Kaynakları Muhafaza Birliği’ne (IUCN) bakılırsa kuşakları dünya ölçeğinde tehlike altında bulunan üveyikler. IUCN datalarına göre, dünya genelinde üveyik nüfusu son 40 senede yüzde 78 azaldı.
Dünya Kuşları Müdafaa Kurumu’nun, Türkiye dahil Avrupa genelinde 54 ülke ve bölgeden binlerce uzman ve gönüllüyle hazırladığı Avrupa Kuşları Kırmızı Listesi’ne bakılırsa Avrupa’daki her beş kuştan biri yok olma tehlikesiyle karşı karşıya.
Bunda “büyük ölçekli arazi kullanım değişikliği, ziraî uygulamaların ağırlaşması, altyapı projeleri, deniz kaynaklarının ağır kullanılması, iç suların kirlenmesi ve yaygın olarak kullanılan ormancılık uygulamaları” üzere temel faktörler tesirli.
Tipik bir kuş avı için avcılar, kuşların doğal ömür alanı olan sulak alanlarda konuşlanıyor.
Burdur’da 20-25 yıldır etkin olarak avlanan Osman Balcı’nın BBC Türkçe’ye anlattığına nazaran av ile ilgili dokümanlar düzenleniyor, vergiler ödeniyor ve lokal derneklerin gösterdiği kotalar dahilinde avlanılıyor.
Bugüne kadar hiç karga tipi avlamadığını söyleyen Balcı, kuşağı tehlike altındaki kuş çeşitler için kaçak avcılığın daha büyük bir risk olduğunu söylüyor.
Ancak Türkiye’de Tuz Gölü ve Marmara Gölü üzere bilinen örneklerinin yanında hayli sayıda sulak alan yok olma tehlikesi altında.
Şafak Arslan bu durumun, kuşları doğal habitatlarından en yakın sulak alana göç etmeye mecbur bırakabildiğini anlatıyor:
“Yani avcı bu sene fazlaca fazla kuşla karşılaştığına sevinirken aslında buraya mecburen gelmiş, ömür alanı yok edilen ve yeni hayat alanı arayan kuşları vuruyor.” diyor.
Doğa Derneği’nin 2021 Yılı Merkez Av Komitesi sonucu’nın iptali için açtığı davanın hala sürdüğünü söyleyen Avukat Hasret Altıparmak, 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu’nda “devletin yaban hayvanlarını bir mülkiyet konusu yaparak avcılara yaban hayvanlarını öldürme hakkı tanımasının Anayasa’ya terslik açısından tartışılması gereken bir husus olduğunu” belirtiyor.
Altıparmak, “Kara Avcılığı Kanunu’nda yer alan avcılığa dair düzenlemelerin, Merkez Av Komitesi ve Vilayet ve İlçe Av Kurulları Kararları’nın biyolojik çeşitlilik çatısı altında, bütüncül bir bakışla tartışılması gerekmektedir. Biyolojik çeşitliliğin korunması, iklim değişikliğiyle ilişkili olarak hem bir milletlerarası yükümlülük, birebir vakitte tabiatla uyumlu bir ömür ve varoluş sıkıntısıdır.
“İklim krizinin ulaştığı boyut dikkate alındığında karasal avcılık faaliyetleri ve doğal ömür ortamları üzerinde tahribata yol açan yönetimin süreç ve aksiyonlarına karşı hukuku tesirli kullanmak hak savunucularının nazaranvi olmalıdır.” tabirlerini kullanıyor.
DKMP Genel Müdürlüğü’nin sözkonusu kotaları belirlerken iklim ve biyoçeşitlilik krizinin tesirlerini değerlendirmeye alıp almadığını bilinmiyor.
Örgütler, Kara Avcılığı Kanunu’nun “ivedilikle değişmesini, Tabiat Muhafaza Kanunu olarak bir daha düzenlenmesini ve tabiat ihtisas mahkemelerinin kurulmasını” talep ediyor.
Şafak Arslan, canlıların hayat alanlarının insan müdahalesi niçiniyle esasen “baskı altında olduğunu” şu sözlerle tabir ediyor:
“Sulak alanlarda tarım ve su siyasetleri; dağlarda maden, mermer ocakları, altın madenleri, jeotermal güç tesisleri; ormanlar ve akarsularda HES’ler ve barajlar üzere niçinlerle aslına bakarsanız büyük bir yıkımın altındaki ömür alanlarında sıkışan hayvanlar bir de avcılık baskısını hissediyor.”