ahmetbeyler
Yeni Üye
2017’de Murat Dağı’nda altın madeni teşebbüsü halkın direnişi ve itiraz davalarının kazanılmasıyla engellenen Anadolu Export maden A.Ş. 5 yıl ortadan daha sonra bu sefer “altın gümüş madeni kapasite artırımı, pasa döküm ve kırma eleme tesisi” kurmak için müracaatta bulundu.
Bu gayeyle ÇED evrakını 8 Kasım 2022 günü görüşülmek üzere İnceleme Kıymetlendirme Komitesi (İDK)’na teslim etti.
Bu seferki ÇED evrakı, Ovacık’tan Erzincan Çöpler’e, Artvin Cerattepe’den Kışladağ Altın Madeni’ne, maden şirketlerinin ÇED süreçlerindeki lakaytlıkları ve palavralarını “içeriden” itiraf ediyor.
Murat Dağı Yok Olmasın Platformu Sözcüsü Funda Öz Akçura, Birgün Gazetesi’ne yaşanan süreci şu biçimde anlattı:
Bu itiraflar, İliç’teki siyanür faciasının, Kazdağları’ndaki orman katliamının, Eşme Kışladağ arsenik oranının yüksekliğinin münferit olmadığının göstergesi üzere okunabilir.
2017 yılında Murat Dağı’nda altın madeni açılacağı öğrenildiğinde Uşak’ta başlayan direniş bölge köylerinden Gediz ve Kütahya’ya uzanmış, oradan Eskişehir, İzmir’e kadar Ege’yi ayağa kaldırmıştı. Zira Gediz Irmağı madenin açılacağı yerden doğuyor, Menderes Irmağı ve Porsuk Çayı buradaki yeraltı sularından ve derelerden besleniyordu.
Murat Dağı’nda altın madeni demek; dağın bağrından doğan suların ulaştığı her yerde susuzluk, açlık, hastalık ve vefat demekti.
Sonuçta 2019’da madene karşı Uşak, Kütahya, Gediz, Eskişehir ve İzmir belediyeleri ile köyler, dernek ve meslek odalarından temsilcilerin de ortalarında yer aldığı 60 kişi, Etraf ve Şehircilik Bakanlığı’na ÇED iptal davası açtı ve kazandı.
Geçen üç yılın akabinde Anadolu Export AŞ., birinci müracaatından farklı olarak bu kere “sadece pahalı cevheri çıkaracağını, altın gümüş ayrıştırma tesisi olmayacağını” söylemiş. Ayrıştırma tesisinden “niçin vazgeçmek zorunda kaldığını”, iptal davasının açıldığı mahkemenin atadığı eksper raporlarını da paylaşarak tek tek anlatıyor.
‘190 BİNDen çok AĞAÇ KESECEKTİK!’
Murat Dağı’nın kıymeti, ömür yaratan bir ekosistem olması. Ormanı, dereleri, kurdu kuşu ile bir bütündür. Bir adedini yok ettiğinizde domino taşı misali başkaları de yok olur.
Murat Dağı’na bakıldığında devasa ormanlar görürken, maden şirketi “hektarda 1 ağaç” görmüştü.
2019’daki ÇED evrakında “sadece 2 bin 100 ağaç keseceğiz” demişti.
Ve artık 2022 ÇED’inde itiraf etmek zorunda kalıyor: Yanlış hesaplamışız, 190 binden çok ağaç kesecekmişiz, diyor.
Dahası var: Bozuk orman alanlarındaki ağaçları hesaba katmamışlar.
Ayrıca madenin işletileceği 20 yıllık müddette maden alanını genişlettiklerinde yok edecekleri ormanları da unutmuşlar.
Anadolu Export işi bitip gittiğinde “orman ekosisteminin bir daha kurulmasının mümkün olmadığını” itiraf ederek “Cevher zenginleştirme tesisinden vazgeçmek zorunda” kaldıklarını yazmış.
SUYA ‘ZEHİR’ KARIŞMASI KAÇINILMAZ OLACAKTI
Murat Dağı’nda altın madenine karşı bilgilendirme toplantılarında, tesiste kullanılacak kimyasalların binlerce yıldır uyuyan ağır metalleri uyandırıp aktifleştireceğini, bölgenin yaşanmaz hale geleceğini ısrarla söylemiş ve davada da uzman raporları ile belgelenmişti.
2019’daki ÇED belgesinde “tüm tedbirleri aldık; hiç bir şey olmayacak” diyen şirket, 2022’deki ÇED evrakında gerçeği kabul etmek zorunda kaldığını şu cümlelerle anlatıyor: Süreç sırasında uygulanan süreçler yalnızca altın ve gümüşü çözmeyip beraberinde topraktaki civa, nikel, arsenik, antimon, krom, kurşun vb başka mineralleri de çözecek ve açığa çıkaracak.
“Altın madeninin işlenmesi sırasında cevher hidroklorik asit ile muamele edildiğinden alanda zenginleşmiş olan civa, nikel, arsenik, antimon, krom, kurşun ve bunlara ek olarak alüminyum iyonlaşmış hallerinin suya karışacağı mutlaktır ve ÇED Raporunda bunlarla ilgili tedbirlere değinilmemiştir. Barajlarda bekletilen atıklardaki ağır metalller hiç dikkate alınmamış; sel, çok yağış, toprak kayması üzere çevresel tesirler ÇED raporunda tüm boyutları ile değerlendirilmemiş, olaya daha hayli siyanür kirliliği olarak bakılmış, açığa çıkacak ağır metallerin bertarafı için hangi tedbirlerin alınacağı açıklanmamış, zehirli atıkların sulara karışması durumunda hangi noktalara kadar uzanabileceği, kaç kişiyi etkileyebileceği, ağır metal kirliliğin canlılar, sucul hayat ekosistem flora ve faunaya tesirleri değerlendirilmemiştir.”
Ve bir daha birebir cümle: “Cevher zenginleştirme tesisinden vazgeçilmiştir”!
‘EKOSİSTEMİ YOK EDECEKTİK!’
Şirket 2019’da Etraf ve Şehircilik Bakanlığı’nın “onayladığı” ÇED evrakında Murat Dağı’nda mayıs ve haziranda yaptığı toplam dört günlük saha çalışması ile bölgedeki endemik bitki çeşitlerini itibarsızlaştırmış ve hayvanların “koşma becerileri” yardımıyla maden alanından kaçıp canını kurtarabileceğini yazmıştı.
Aynı şirket bu kere 2022 yılında hazırladığı ÇED belgesinde Murat Dağı’ndaki biyoçeşitliliğin sağlıklı ve yanlışsız olarak raporlanmadığını ; 4 günlük arazi çalışmasının gerçek bir yaklaşım olmadığını, “var iseyımsal hareket edildiğini”, bunun da bilimsel bakış açısı olmadığını itiraf ediyor.
Şirket muhtemel tahribatın ekosistemi yok edeceğini, kaybedilen bedellerin yerine konamayacağını, fazlaca sayıdaki endemik tıbbın ziyan görmemesinin mümkün olmadığını, projenin uygulanmasının az cinslerin yok olma riskinin epeyce daha artmasına yahut ortadan kaybolmalarına sebep olacağını kabul etmek zorunda kalarak “cevher zenginleştirme tesisinden vazgeçilmiştir” diyor.
‘ANALİZLER GERÇEĞİ YANSITMIYORMUŞ’
Davanın açılıp kazanıldığı 2019’a dek iki yıl boyunca Murat Dağı Yok Olmasın Platformu; Murat Dağı ve maden alanının Ege Bölgesinin ekolojisini belirlediğini, Gediz ve Menderes ovaları dahil, bölgenin tarım ambarlarını suladığını, maden açılırsa tüm bölgeyi zehir ve vefatla baş başa bırakacağını anlatıp duruşma salonunda da kayıtlara geçirtmişti.
2019’da yanlış ve eksik raporlar hazırlayan şirket gerçekler su yüzüne çıkınca 2022 ÇED belgesinde bir daha çark etmek zorunda kaldı.
“ÇED belgesinde maden alanı ve etrafındaki su tahlillerinin gerçeği yansıtmadığını, pasa alanlarından yeraltı sularına olacak sızıntının yeraltı ve yerüstü sularına karışacağını öngoremediklerini” itiraf etti.
Birinci derece sarsıntı bölgesi olan bölgede muhtemel bir sarsıntıda havuzların yıkılması, liç alanının ziyan görmesi durumunda yüksek metal içerikli akışkanların yüzey suyu ile Gediz ve Menderes ırmakları ile Porsuk Çayı’na karışacağını kabul ederek “cevher zenginleştirme tesisinden vazgeçmek zorunda kaldığını” bir daha yinelıyor.
DEPREM RİSKİNİ ÖNEMSEMEMİŞLER
Altın madeni şirketlerinin, tehlikeleri “görmemesinin” örneklerinden en kıymetlisi Murat Dağı’nın 1. derece zelzele bölgesi olması ve bölgedeki etkin fay çizgilerinin madenin açılması ile geri dönülmez felaketlere yol açacağıydı.
Ama açılan ve kazanılan davada “liyakatlı” uzmanın raporundan daha sonra görülüyor ki bugünkü ÇED evrakında bir daha çark etmişler!
2022 ÇED evrakından: “İşletme alanının birinci derece sarsıntı bölgesinde olması ve canlı fay sınırları niçiniyle proje alanındaki yüksek risk teşkil eden yığın liç ve havuzlarında beklenen bir sızıntının telafisi hayli güç bir çevresel felakete yol açacağı, yığın liç ve havuzların; kırıklı, çatlaklı olduğu için geçirimliliği yüksek kaya üniteleri üzerinde yapılmasının pek riskli görüldüğü, havuzların inşa edileceği lokasyonun bu biçimde bir işletme için hakikat olarak seçilmediği, pasa alanının altında ise kâfi tedbirlerin alınmadığı için cevher zenginleştirme tesisinden vazgeçilmiştir.”
Eğer Karaağaç altın madenine karşı uğraş verilmese ve toplumsallaştırılarak büyütülmese bu risklerle bu maden bugün çalışıyor olacaktı.
Anadolu Export birebir maden için ikinci sefer hazırladığı ÇED raporunda altın madenciliğinin fıtratındaki kirli çamaşırları “yanlışlıkla” dökmedi. Halkın örgütlü birleşik uğraşı karşısında çaresiz kaldığı için yazmak zorunda kaldı.
Bu gayeyle ÇED evrakını 8 Kasım 2022 günü görüşülmek üzere İnceleme Kıymetlendirme Komitesi (İDK)’na teslim etti.
Bu seferki ÇED evrakı, Ovacık’tan Erzincan Çöpler’e, Artvin Cerattepe’den Kışladağ Altın Madeni’ne, maden şirketlerinin ÇED süreçlerindeki lakaytlıkları ve palavralarını “içeriden” itiraf ediyor.
Murat Dağı Yok Olmasın Platformu Sözcüsü Funda Öz Akçura, Birgün Gazetesi’ne yaşanan süreci şu biçimde anlattı:
Bu itiraflar, İliç’teki siyanür faciasının, Kazdağları’ndaki orman katliamının, Eşme Kışladağ arsenik oranının yüksekliğinin münferit olmadığının göstergesi üzere okunabilir.
2017 yılında Murat Dağı’nda altın madeni açılacağı öğrenildiğinde Uşak’ta başlayan direniş bölge köylerinden Gediz ve Kütahya’ya uzanmış, oradan Eskişehir, İzmir’e kadar Ege’yi ayağa kaldırmıştı. Zira Gediz Irmağı madenin açılacağı yerden doğuyor, Menderes Irmağı ve Porsuk Çayı buradaki yeraltı sularından ve derelerden besleniyordu.
Murat Dağı’nda altın madeni demek; dağın bağrından doğan suların ulaştığı her yerde susuzluk, açlık, hastalık ve vefat demekti.
Sonuçta 2019’da madene karşı Uşak, Kütahya, Gediz, Eskişehir ve İzmir belediyeleri ile köyler, dernek ve meslek odalarından temsilcilerin de ortalarında yer aldığı 60 kişi, Etraf ve Şehircilik Bakanlığı’na ÇED iptal davası açtı ve kazandı.
Geçen üç yılın akabinde Anadolu Export AŞ., birinci müracaatından farklı olarak bu kere “sadece pahalı cevheri çıkaracağını, altın gümüş ayrıştırma tesisi olmayacağını” söylemiş. Ayrıştırma tesisinden “niçin vazgeçmek zorunda kaldığını”, iptal davasının açıldığı mahkemenin atadığı eksper raporlarını da paylaşarak tek tek anlatıyor.
‘190 BİNDen çok AĞAÇ KESECEKTİK!’
Murat Dağı’nın kıymeti, ömür yaratan bir ekosistem olması. Ormanı, dereleri, kurdu kuşu ile bir bütündür. Bir adedini yok ettiğinizde domino taşı misali başkaları de yok olur.
Murat Dağı’na bakıldığında devasa ormanlar görürken, maden şirketi “hektarda 1 ağaç” görmüştü.
2019’daki ÇED evrakında “sadece 2 bin 100 ağaç keseceğiz” demişti.
Ve artık 2022 ÇED’inde itiraf etmek zorunda kalıyor: Yanlış hesaplamışız, 190 binden çok ağaç kesecekmişiz, diyor.
Dahası var: Bozuk orman alanlarındaki ağaçları hesaba katmamışlar.
Ayrıca madenin işletileceği 20 yıllık müddette maden alanını genişlettiklerinde yok edecekleri ormanları da unutmuşlar.
Anadolu Export işi bitip gittiğinde “orman ekosisteminin bir daha kurulmasının mümkün olmadığını” itiraf ederek “Cevher zenginleştirme tesisinden vazgeçmek zorunda” kaldıklarını yazmış.
SUYA ‘ZEHİR’ KARIŞMASI KAÇINILMAZ OLACAKTI
Murat Dağı’nda altın madenine karşı bilgilendirme toplantılarında, tesiste kullanılacak kimyasalların binlerce yıldır uyuyan ağır metalleri uyandırıp aktifleştireceğini, bölgenin yaşanmaz hale geleceğini ısrarla söylemiş ve davada da uzman raporları ile belgelenmişti.
2019’daki ÇED belgesinde “tüm tedbirleri aldık; hiç bir şey olmayacak” diyen şirket, 2022’deki ÇED evrakında gerçeği kabul etmek zorunda kaldığını şu cümlelerle anlatıyor: Süreç sırasında uygulanan süreçler yalnızca altın ve gümüşü çözmeyip beraberinde topraktaki civa, nikel, arsenik, antimon, krom, kurşun vb başka mineralleri de çözecek ve açığa çıkaracak.
“Altın madeninin işlenmesi sırasında cevher hidroklorik asit ile muamele edildiğinden alanda zenginleşmiş olan civa, nikel, arsenik, antimon, krom, kurşun ve bunlara ek olarak alüminyum iyonlaşmış hallerinin suya karışacağı mutlaktır ve ÇED Raporunda bunlarla ilgili tedbirlere değinilmemiştir. Barajlarda bekletilen atıklardaki ağır metalller hiç dikkate alınmamış; sel, çok yağış, toprak kayması üzere çevresel tesirler ÇED raporunda tüm boyutları ile değerlendirilmemiş, olaya daha hayli siyanür kirliliği olarak bakılmış, açığa çıkacak ağır metallerin bertarafı için hangi tedbirlerin alınacağı açıklanmamış, zehirli atıkların sulara karışması durumunda hangi noktalara kadar uzanabileceği, kaç kişiyi etkileyebileceği, ağır metal kirliliğin canlılar, sucul hayat ekosistem flora ve faunaya tesirleri değerlendirilmemiştir.”
Ve bir daha birebir cümle: “Cevher zenginleştirme tesisinden vazgeçilmiştir”!
‘EKOSİSTEMİ YOK EDECEKTİK!’
Şirket 2019’da Etraf ve Şehircilik Bakanlığı’nın “onayladığı” ÇED evrakında Murat Dağı’nda mayıs ve haziranda yaptığı toplam dört günlük saha çalışması ile bölgedeki endemik bitki çeşitlerini itibarsızlaştırmış ve hayvanların “koşma becerileri” yardımıyla maden alanından kaçıp canını kurtarabileceğini yazmıştı.
Aynı şirket bu kere 2022 yılında hazırladığı ÇED belgesinde Murat Dağı’ndaki biyoçeşitliliğin sağlıklı ve yanlışsız olarak raporlanmadığını ; 4 günlük arazi çalışmasının gerçek bir yaklaşım olmadığını, “var iseyımsal hareket edildiğini”, bunun da bilimsel bakış açısı olmadığını itiraf ediyor.
Şirket muhtemel tahribatın ekosistemi yok edeceğini, kaybedilen bedellerin yerine konamayacağını, fazlaca sayıdaki endemik tıbbın ziyan görmemesinin mümkün olmadığını, projenin uygulanmasının az cinslerin yok olma riskinin epeyce daha artmasına yahut ortadan kaybolmalarına sebep olacağını kabul etmek zorunda kalarak “cevher zenginleştirme tesisinden vazgeçilmiştir” diyor.
‘ANALİZLER GERÇEĞİ YANSITMIYORMUŞ’
Davanın açılıp kazanıldığı 2019’a dek iki yıl boyunca Murat Dağı Yok Olmasın Platformu; Murat Dağı ve maden alanının Ege Bölgesinin ekolojisini belirlediğini, Gediz ve Menderes ovaları dahil, bölgenin tarım ambarlarını suladığını, maden açılırsa tüm bölgeyi zehir ve vefatla baş başa bırakacağını anlatıp duruşma salonunda da kayıtlara geçirtmişti.
2019’da yanlış ve eksik raporlar hazırlayan şirket gerçekler su yüzüne çıkınca 2022 ÇED belgesinde bir daha çark etmek zorunda kaldı.
“ÇED belgesinde maden alanı ve etrafındaki su tahlillerinin gerçeği yansıtmadığını, pasa alanlarından yeraltı sularına olacak sızıntının yeraltı ve yerüstü sularına karışacağını öngoremediklerini” itiraf etti.
Birinci derece sarsıntı bölgesi olan bölgede muhtemel bir sarsıntıda havuzların yıkılması, liç alanının ziyan görmesi durumunda yüksek metal içerikli akışkanların yüzey suyu ile Gediz ve Menderes ırmakları ile Porsuk Çayı’na karışacağını kabul ederek “cevher zenginleştirme tesisinden vazgeçmek zorunda kaldığını” bir daha yinelıyor.
DEPREM RİSKİNİ ÖNEMSEMEMİŞLER
Altın madeni şirketlerinin, tehlikeleri “görmemesinin” örneklerinden en kıymetlisi Murat Dağı’nın 1. derece zelzele bölgesi olması ve bölgedeki etkin fay çizgilerinin madenin açılması ile geri dönülmez felaketlere yol açacağıydı.
Ama açılan ve kazanılan davada “liyakatlı” uzmanın raporundan daha sonra görülüyor ki bugünkü ÇED evrakında bir daha çark etmişler!
2022 ÇED evrakından: “İşletme alanının birinci derece sarsıntı bölgesinde olması ve canlı fay sınırları niçiniyle proje alanındaki yüksek risk teşkil eden yığın liç ve havuzlarında beklenen bir sızıntının telafisi hayli güç bir çevresel felakete yol açacağı, yığın liç ve havuzların; kırıklı, çatlaklı olduğu için geçirimliliği yüksek kaya üniteleri üzerinde yapılmasının pek riskli görüldüğü, havuzların inşa edileceği lokasyonun bu biçimde bir işletme için hakikat olarak seçilmediği, pasa alanının altında ise kâfi tedbirlerin alınmadığı için cevher zenginleştirme tesisinden vazgeçilmiştir.”
Eğer Karaağaç altın madenine karşı uğraş verilmese ve toplumsallaştırılarak büyütülmese bu risklerle bu maden bugün çalışıyor olacaktı.
Anadolu Export birebir maden için ikinci sefer hazırladığı ÇED raporunda altın madenciliğinin fıtratındaki kirli çamaşırları “yanlışlıkla” dökmedi. Halkın örgütlü birleşik uğraşı karşısında çaresiz kaldığı için yazmak zorunda kaldı.