ahmetbeyler
Yeni Üye
Toygun Atilla yazdı…
“Embedded journalism” yani kibar tarifi ile İliştirilmiş gazetecilik…
Besleme, işbirlikçi gazeteci üzere tanımlayanlar da var.
birinci vakit içinderda Körfez savaşı sırasında ABD’nin Çöl Fırtınası operasyonu sırasında bu kavramla tanıştık.
ABD askerleri ile cepheden bildiren “iliştirilmiş gazetecilerin” gözüyle savaşı izledik.
ASKERİ ÜNİFORMA İLE POZ
“İliştirilmiş” “Besleme” “Yandaş” “İşbirlikçi” üzere tanımlamalara Nagehan Alçı tipi gazetecilerin Türkiye’de çoğunlukla muhatap oldukları bir gerçek.
Lakin,
Dün Kiev’de Ukrayna eski devlet lideri Poroşenko ile yaptığı röportajı, Ukrayna askeri üniforması üzerinde olduğu biçimde, “Poroşenko ile Kiev’de röportaj yaptık” biçiminde Twitter’dan paylaştığında, “Yok artık. Bu kadar da değil” dedim.
Kamuflaj askeri üniforma ile poz veren Nagehan Alçı, ardında birebir üniformalı dört Ukrayna askeri, karşısında ise Poroşenko vardı.
Haliyle kamuoyu Nagehan Alçı’nın bu pozuna hak ettiği yansıyı verdi.
TSK’YA KUMPASA DAYANAK, UKRAYNA ASKERİ ÜNİFORMASI GİYERKEN RAHAT
Ege adalarının tartışıldığı bir televizyon programında “18 keçinin otladığı kaya kesimi için savaş mı yapalım” diyen, TSK’nın FETÖ kumpasları ile tarumar edilmesine çanak tutan, yazıları ile takviye veren “anti-militarist” Nagehan Alçı, Ukrayna üniforması ile poz vermek konusunda da fazlaca rahattı. Konumunu bir daha ve mevzideki yerini almıştı. Tek fark ise bu kere “üniforma” giymeyi her niçinse gerekli görmüştü.
Tartışmak istediğim nokta aslında Nagehan Alçı’nın “İliştirilmiş” “Besleme” “Yandaş” “İşbirlikçi” üzere kendisine pek de uzak olmayan tanımlamalar değil.
Gazetecilik…
Hepimiz biliriz ki, savaş alanlarında askerlerle sivillerin farkını ortaya üniforma koyar.
Savaş alanlarında asker üniforması giyenler savaşanlar, günlük giysileri olanlar ortasında olanlar ise sivillerdir. Gazetecileri ise birden fazla vakit başlarında “Press” yazan kaskları bir daha birebir biçimde çelik yelekleri ile cephede görürsünüz. Onlar da sivildir.
Askeri bir üniformaya misal gibir dahan ve askeri birliğin ortasında dolaşan bir kişiyi, düşman askerinin, gazeteci olarak tanımlaması ise beklenemez.
Savaş alanlarında nazaranv yapan gazetecilerin, dış dünya ile sıcak çatışma bölgesi içinde köprü olmak üzere epeyce kıymetli bir rolleri bulunur.
Gazeteciler, tabir özgürlüğü üzere insan haklarını temsil eder, haksızlıklara tanıklıklarını duyurur, hükümet ve orduların sahip oldukları gücün berbata kullanmasının takipçisi olurlar.
Tüm bunları “üniformasız” yaparlar.
Sivillerdir, zira gazetecidirler.
SEN HERKESİ KÖR, ALEMİ SERSEM Mİ SANIRSIN
1949 tarihindeki Cenevre Kontratının Ek I. Protokolün 79.maddesi bağımsız gazetecilerin sivil olarak kabul edildiğini açık olarak kabul eder. Savaş alanlarında gazeteciye sivil statüsü verir. Gazeteciye aksi biçimde davrananları ise savaş hatalısı ilan eder.
Fakat,
Bu sivil tarifinin haricinde, silahlı kuvvetlerin bir üyesi üzere davranan bireyler ise Cenevre Mukavelesinin 79. hususu manasında bir gazeteci değildir. Bu şahıslar silahlı kuvvetlerin tüm öteki üyelerinin yazgısını paylaşır.
Gazetecilik önemli bir iştir, sorumluluk ister.
Savaş bölgelerinde ise insanlığa, dünyaya, ülkenize ve mesleğinize karşı ekstra bir sorumluluk getirir.
Heyhat…
Tam bu yazıya noktayı koydum derken Nagehan Alçı’nın Ukrayna üniformasına karşı toplumsal medyadan yaptığı savunması gözüme çarpıyor.
“Poroşenko ile röportajı Kiev sokaklarında. Eski Lider ve grubunun karargahının önünde yaptık. Ben de o dondurucu soğukta fazlaca üşüdüm, bunun üzerine Poroşenko’nun Başdanışmanı bana süreksiz olarak giymem için bu askeri montu getirdi, ben de giydim. Yoksa bu üniforma ile dolaşmıyorum”
Bu satırları okuduğumda Nagehan Alçı’ya az kalsın kendisine epey üzülecektim.
O denli ya,
Tahminen de misyon aşkı ile çarçabuk yola çıktı. Kışın en sert olduğu bu aylarda Ukrayna’ya gitmesine karşın üzerine bir mont bile alamadı. Yazık kadıncağıza üşüdü. Röportaj sırasında da kendisine verilen askeri monta hayır diyemedi. İş aşkıyla yanıp tutuşurken de fotoğraf çekimleri sırasında rastgele bir yanlış anlamaya niye olabilir, gazetecilik sorumluluğunu hiçe saymış mıyım, üzere şeyleri düşünemedi. Montu üzerinden çıkarmayı unuttu.
Yazık, günahını aldık kendisini diye tam düşünecektim ki…
Toplumsal medyada askeri üniformalı fotoğraftan dakikalar daha sonra Ukrayna Kilisesi’nde Psikopos Eustratios ile yaptığı röportajdaki fotoğrafı gördüm.
Nagehan Alçı, kapüşonlu kış kaideleri için çok uygun bir montlaydı.
Birden ağzımdan Ziya Paşa’nın Terkib-i Bend’inden şu dizeler döküldü:
En ummadığın keşf eder esrar-ı derunun,
Sen herkesi kör, alemi sersem mi sanırsın?
Toygun Atilla
TOYGUN ATİLLA’NIN YAZDIĞI İFŞA KİTABINI SATIN ALMAK İÇİN TIKLAYINIZ
“Embedded journalism” yani kibar tarifi ile İliştirilmiş gazetecilik…
Besleme, işbirlikçi gazeteci üzere tanımlayanlar da var.
birinci vakit içinderda Körfez savaşı sırasında ABD’nin Çöl Fırtınası operasyonu sırasında bu kavramla tanıştık.
ABD askerleri ile cepheden bildiren “iliştirilmiş gazetecilerin” gözüyle savaşı izledik.
ASKERİ ÜNİFORMA İLE POZ
“İliştirilmiş” “Besleme” “Yandaş” “İşbirlikçi” üzere tanımlamalara Nagehan Alçı tipi gazetecilerin Türkiye’de çoğunlukla muhatap oldukları bir gerçek.
Lakin,
Dün Kiev’de Ukrayna eski devlet lideri Poroşenko ile yaptığı röportajı, Ukrayna askeri üniforması üzerinde olduğu biçimde, “Poroşenko ile Kiev’de röportaj yaptık” biçiminde Twitter’dan paylaştığında, “Yok artık. Bu kadar da değil” dedim.
Kamuflaj askeri üniforma ile poz veren Nagehan Alçı, ardında birebir üniformalı dört Ukrayna askeri, karşısında ise Poroşenko vardı.
Haliyle kamuoyu Nagehan Alçı’nın bu pozuna hak ettiği yansıyı verdi.
TSK’YA KUMPASA DAYANAK, UKRAYNA ASKERİ ÜNİFORMASI GİYERKEN RAHAT
Ege adalarının tartışıldığı bir televizyon programında “18 keçinin otladığı kaya kesimi için savaş mı yapalım” diyen, TSK’nın FETÖ kumpasları ile tarumar edilmesine çanak tutan, yazıları ile takviye veren “anti-militarist” Nagehan Alçı, Ukrayna üniforması ile poz vermek konusunda da fazlaca rahattı. Konumunu bir daha ve mevzideki yerini almıştı. Tek fark ise bu kere “üniforma” giymeyi her niçinse gerekli görmüştü.
Tartışmak istediğim nokta aslında Nagehan Alçı’nın “İliştirilmiş” “Besleme” “Yandaş” “İşbirlikçi” üzere kendisine pek de uzak olmayan tanımlamalar değil.
Gazetecilik…
Hepimiz biliriz ki, savaş alanlarında askerlerle sivillerin farkını ortaya üniforma koyar.
Savaş alanlarında asker üniforması giyenler savaşanlar, günlük giysileri olanlar ortasında olanlar ise sivillerdir. Gazetecileri ise birden fazla vakit başlarında “Press” yazan kaskları bir daha birebir biçimde çelik yelekleri ile cephede görürsünüz. Onlar da sivildir.
Askeri bir üniformaya misal gibir dahan ve askeri birliğin ortasında dolaşan bir kişiyi, düşman askerinin, gazeteci olarak tanımlaması ise beklenemez.
Savaş alanlarında nazaranv yapan gazetecilerin, dış dünya ile sıcak çatışma bölgesi içinde köprü olmak üzere epeyce kıymetli bir rolleri bulunur.
Gazeteciler, tabir özgürlüğü üzere insan haklarını temsil eder, haksızlıklara tanıklıklarını duyurur, hükümet ve orduların sahip oldukları gücün berbata kullanmasının takipçisi olurlar.
Tüm bunları “üniformasız” yaparlar.
Sivillerdir, zira gazetecidirler.
SEN HERKESİ KÖR, ALEMİ SERSEM Mİ SANIRSIN
1949 tarihindeki Cenevre Kontratının Ek I. Protokolün 79.maddesi bağımsız gazetecilerin sivil olarak kabul edildiğini açık olarak kabul eder. Savaş alanlarında gazeteciye sivil statüsü verir. Gazeteciye aksi biçimde davrananları ise savaş hatalısı ilan eder.
Fakat,
Bu sivil tarifinin haricinde, silahlı kuvvetlerin bir üyesi üzere davranan bireyler ise Cenevre Mukavelesinin 79. hususu manasında bir gazeteci değildir. Bu şahıslar silahlı kuvvetlerin tüm öteki üyelerinin yazgısını paylaşır.
Gazetecilik önemli bir iştir, sorumluluk ister.
Savaş bölgelerinde ise insanlığa, dünyaya, ülkenize ve mesleğinize karşı ekstra bir sorumluluk getirir.
Heyhat…
Tam bu yazıya noktayı koydum derken Nagehan Alçı’nın Ukrayna üniformasına karşı toplumsal medyadan yaptığı savunması gözüme çarpıyor.
“Poroşenko ile röportajı Kiev sokaklarında. Eski Lider ve grubunun karargahının önünde yaptık. Ben de o dondurucu soğukta fazlaca üşüdüm, bunun üzerine Poroşenko’nun Başdanışmanı bana süreksiz olarak giymem için bu askeri montu getirdi, ben de giydim. Yoksa bu üniforma ile dolaşmıyorum”
Bu satırları okuduğumda Nagehan Alçı’ya az kalsın kendisine epey üzülecektim.
O denli ya,
Tahminen de misyon aşkı ile çarçabuk yola çıktı. Kışın en sert olduğu bu aylarda Ukrayna’ya gitmesine karşın üzerine bir mont bile alamadı. Yazık kadıncağıza üşüdü. Röportaj sırasında da kendisine verilen askeri monta hayır diyemedi. İş aşkıyla yanıp tutuşurken de fotoğraf çekimleri sırasında rastgele bir yanlış anlamaya niye olabilir, gazetecilik sorumluluğunu hiçe saymış mıyım, üzere şeyleri düşünemedi. Montu üzerinden çıkarmayı unuttu.
Yazık, günahını aldık kendisini diye tam düşünecektim ki…
Toplumsal medyada askeri üniformalı fotoğraftan dakikalar daha sonra Ukrayna Kilisesi’nde Psikopos Eustratios ile yaptığı röportajdaki fotoğrafı gördüm.
Nagehan Alçı, kapüşonlu kış kaideleri için çok uygun bir montlaydı.
Birden ağzımdan Ziya Paşa’nın Terkib-i Bend’inden şu dizeler döküldü:
En ummadığın keşf eder esrar-ı derunun,
Sen herkesi kör, alemi sersem mi sanırsın?
Toygun Atilla
TOYGUN ATİLLA’NIN YAZDIĞI İFŞA KİTABINI SATIN ALMAK İÇİN TIKLAYINIZ