Nicolas Cage’den metot oyunculuğu üzerine bir sinema

ahmetbeyler

Yeni Üye
Sinemanın afişinde ”Tüm kainatların en efsane oyuncusu Nick Cage” sloganını görüyorum., Bunun, sinemanın konsepti için yapılmış bir ironi olduğunu anlasanız bile, bu cümlenin hakkını veren bir aktör olduğunu biliyoruz; üstelik sineması seyrettikten daha sonra, direkt kendisini kurgu ve meta haline getirebilecek riskli bir projeden de muvaffakiyetle çıktığını da görüyoruz..!

Sinemada 1980-2000 ortası bir devirde altın çağını hayatış ve bir de Oscar heykelciği kucaklamış olan Cage’ den bahsederken, metot oyunculuğu ve Stanislavski üzerinde durmadan geçemeyiz; çünkü Hollywood’da Marlon Brando ile başlayan bir usul olan metot oyunculuğu, Robert de Niro ve Dustin Hoffman üzerinden geliştirildi. Sean Penn ve Daniel Day Lewis üzere önemli aktörlerinin oyunculukta yolunu açan bu sistemde, bugün bu tipi deneyen ve artık inziva devrini yaşayan Cage’in de önemli bir emeği var..


Metot oyunculuğu biroldukca tiyatro uygulayıcısı tarafınca formüle edilmiş, oyunculukta içtenlik ve duygusal etkileyiciliği ön planda olan performans ortaya koymaya yönelik alıştırma ve tekniklerin genel ismi olarak bilinir. Vakit ortasında ruhsal, sosyolojik ve davranışsal tarafına vurgu yapan açılımları gelişti.

Bilhassa; Leaving Las Vegas, Face off, Con air ve Melekler Kenti sinemaları ve daha sonrasında da hem dram birebir vakitte aksiyon çeşitlerinin vazgeçilmezi olarak tepe yapan aktör, 2000’li yılların ortasında tükenmeye ve üretememeye başladı..

Özelinde yaşadığı yanlış evlilikler ve vergi borçları ile baş etmek için vasat senaryolarla yüzünü eskitmeye başladı..

YETENEKLİ BAY CAGE İLE YENİ BİR BAŞLANGIÇ

Aktör Nicolas Cage’in aynayı kendine çevirdiği sinemada beğenilen sürprizler ve özeleştiri düzeneği işliyor..

Vergi borçlarından bunalmış, ayrıldığı eşi ve ergen kızı ile meseleleri olan Cage, hayatının rolü için üretimcilere tekrar kendini ispatlayacağı günü beklemektedir. Aslında beklemekten epeyce çırpınmaktadır. Beklediği projeden red yanıtı aldığında yıkılır.


Özel psikiyatri ile ve baş sesi olan, yalnızca kendinin gorebildiği 20 yaşındaki Cage’in telkinleri de artık işe yaramamaktadır. sonucu mutlaktır; oyunculuğu bırakma devridir.

Tam da bu sırada bir Meksikalı milyarder ve uyuşturucu karteli olan Javi’nin partisine para karşılığı katılma teklifi alır. Alkol ve borç batağının tabanında olan bir aktör için onur kırıcı bir teklif olan bu işi, ”masal anlatıcılığı” ve şamanik teatral yaratıcılık olarak algılamaya uğraşlar. Bu anlayışla kabul ettiği yeni işi için Meksika’ya uçar. Sinemanın açılış sekansında, sonrasındasındadan Katalonya Devlet Lideri’nin kızı ile erkek arkadaşının, Cage’in Con air sinemasının finalini izlediğini görüyoruz. Aslında bu kare bizi yalnızca finale hazırlayan bir önseme. Javi, bir Nicholas Cage fanatiğidir ve kendisi için bir senaryo yazmıştır; fakat beraberinde seçime girmesine mani olmak için Katalonya Devlet Liderinin kızını kaçırmıştır.

CIA’nın da kaçırma hadisesinden haberdar olduğu; Nicholas Cage’i havaalanında görüp, cürümlünün meskeninde özel konuk olduğunu keşfettikleri an itibariyle etkin olarak işin içine dahil etmeleri, aktörün misafirliğini diğer istikamete çektiği üzere, sinemanın metot oyunculuğuna katkı sağlıyor.

Javi’nin çekmek istediği sinema, kaçırılan bir kız, bir uyuşturucu karteli ve Meksika sokaklarında ikili içinde gerçekle oyun içinde gidip gelen olaylar örgüsü; bunun yanında iki adamın oluşturduğu duygusal bağın tehlikeli hali de senaryonun kusursuz işlemesini sağlıyor..

Abartılı bir Nicholas Cage gerçeği görsek de, inanılmaz ve mert bir senaryo ile kendini küllerinden yeniden yaratan bir aktörü bir daha seyretmek fevkalade!.. Aksiyonun tabanına vurup sürpriz bir final hazırlayan direktöre de, tüm oyuncu takımına da alkış..

Son; epeyce özlemişiz Nicholas Cage’i..


Hepinize yeterli seyirler..

Hasret Kalkan