ahmetbeyler
Yeni Üye
Madalyonun iki yüzü var…
Bir tarafında, Batı yaptırımları daha sonrası siyasi ve ekonomik darboğazdan geçen Rusya için soluk borusu haline gelen Türkiye, öbür tarafta ise Batı’dan uzaklaşırken, Batı’ya entegre ekonomik altyapının getirdiği zorlukları aşmaya çalışan Türkiye için çıkış kapısı haline gelen Rusya var.
İki ülke de ABD’nin amacında.
İKİ ÜLKE ORTASINDAKİ KÖPRÜLER HEDEFTE
Resme daha da yaklaştığımızda ise ABD’nin cerrahi operasyonlarla Türkiye-Rusya ilgilerini tutan köprüleri gaye aldığını görüyoruz. Ağustos’tan bu yana yaşananları hatırlayalım;
20 Ağustos, Türkiye-Rusya bağlantılarında kıymetli roller üstüne alan Aleksandr Dugin’in kızı Darya Dugina maksat alındı. Rus hükümet etraflarına yakın isimler suikastı “Anglosaksonların Türkiye ve Moskova’daki siyasi seçkinlere bir mesajı” olarak değerlendirdiler.
22 Ağustos, ABD Hazine Bakanlığı TÜSİAD başta olmak üzere Türkiye’de faaliyet gösteren endüstrici ve iş adamları derneklerine bir tehdit mektubu göndererek, Rusya’yla ticari faaliyetlerini sürdürmeleri halinde yaptırıma tabi tutulacaklarını bildirdi.
Eylül, Ukrayna Dışişleri Bakanlığı’na bağlı bir internet sitesinde (sanctions.nazk.ua) Rusya’yla ticaret yapan Türk Bankaları, şirketleri ve iş adamları ayrıntılı ayrıntıları paylaşılmak suretiyle maksat gösterildi. (ABD’nin işaretiyle, Türkiye ve Türk şirketlerini gaye alan Ukrayna, Bayraktar İnsansız Hava Araçlarını bu saatten daha sonra talep etmeye devam edecek mi izleyeceğiz.)
13 Eylül, Türkiye ve Rusya ilgilerinin hassas karnı Kafkaslar ’da Ermenistan’ın kışkırtmaları kararı Azerbaycan ve Ermenistan ordusu içinde çatışmalar yaşandı. ABD’nin Tayvan “fatihi” senatörü Nancy Pelosi, Erivan’dan Ankara ve Moskova’ya bildiriler gönderdi.
19 Eylül, Türkiye’nin önde gelen bankalarından İş Bankası, ABD’nin yaptırım tehditlerine dayanamayarak Rusya merkezli ödeme sistemi MİR kullanmasını askıya aldığını duyurdu.
ABD’nin bu ataklar karşılıksız kalmadı;
16 Eylül’de Semerkant’ta Şanghay İşbirliği Örgütü (ŞİÖ) toplantısında Cumhurbaşkanı Erdoğan, Türkiye’nin maksadının ŞİÖ’ye tam üyelik olduğunu deklare etti.
bir daha tıpkı toplantı daha sonrası, birinci vakit içinderda Erdoğan’ın ağustos başında lisana getirdiği, Türkiye’nin Rusya’dan yaptığı doğalgaz alımlarının %25’ini ruble üzerinden yapmasına ait planın epey yakında yürürlüğe gireceği bilgisi Putin tarafınca basınla paylaşıldı.
Öte yandan Türkiye ve Rusya’nın karşı karşıya gelme mümkünlüğü bulunan bir öbür alan olan Suriye’de Ankara ve Esad idaresi içinde olağanlaşma adımları atıldı.
Rusya Dışişleri Bakan Yardımcısı Mihail Bogdanov ise Ankara ve Şam içinde temasların savunma bakanlıkları ve istihbarat yetkilileri üzerinden kurulduğunu belirtirken, “söz konusu temasları destekliyor ve bir ortaya gelmeleri için tarafları teşvik ediyoruz (…) istemeleri halinde tarafları Moskova’da kabul etmeye hazırız” tabirlerini kullandı.
Hamleleri ve karşı atakları toplayıp çıkardığımızda şu sonuca varıyoruz;
ABD’nin Türkiye ve Rusya ilgilerini maksat almasının birincil amacı Rusya’nın soluk borusunu tıkayarak, Moskova’yı çıkışsız bırakmaktır. Öteki maksadı ise halihazırda ekonomik ve siyasi bir darboğazın ortasında olan Türkiye’yi yalnızlaştırmak, zayıflatmak ve bu suretle kendine tekrar bağımlı hale getirmektir.
Yunanistan’ın Ege’deki kışkırtmalarıyla eş vakitli olarak ABD’nin Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’ne uyguladığı silah ambargosunu kaldırma sonucu da bu planın Türkiye’yi zayıflatma ayağının bir modülü olarak kıymetlendirilebilir.
TÜRKİYE’NİN İZLEDİĞİ İSTİKRAR SİYASETİNİN ASIL GAYESİ NE?
Türkiye açısından gelinen noktaya baktığımızda, ABD tarafınca sert bir halde amaç alınırken Batı ve Doğu içinde izlenen “denge siyaseti”nin sürdürülemeyeceği aşikar.
Lübnan eski Kültür Bakanı ve şimdilerde Science Po’da hocalık yapan Ghassan Salamé, Türkiye’nin istikrar siyasetini üstü kapalı bir biçimde eleştirmek için şu sözleri kullanıyor; “Eskiden kontaksız olmak (Hindistan, Endonezya, Yugoslavya ve Mısır öncülüğünde kurulan “Bağlantısızlar Hareketi’ni kast ediyor), iki kampın (ABD ve Sovyetler) tertiplerinin dışına durmayı gerektirirdi. Şimdilerde ise birbirlerine düşmanda olsalar üye olabildiğiniz kadar tertibe üye olmak manasına geliyor. Çok taraflılıktansa oportünizm”
Salamé’nin sözleri tartışmaya açık ve lakin şu soruyu da peşinde getiriyor;
Batı ve Doğu içinde istikrar siyaseti, Türkiye’nin farklı bir kutup oluşturmayı hedefleyerek izlediği bir siyaset mi yoksa Asya’ya entegrasyon esnasında Batı’dan kopuşu yumuşatmak için sürdürülen bir geçiş etabından mı ibaret?
Tartışmakta fayda var…
Onur Sinan Güzaltan
Bir tarafında, Batı yaptırımları daha sonrası siyasi ve ekonomik darboğazdan geçen Rusya için soluk borusu haline gelen Türkiye, öbür tarafta ise Batı’dan uzaklaşırken, Batı’ya entegre ekonomik altyapının getirdiği zorlukları aşmaya çalışan Türkiye için çıkış kapısı haline gelen Rusya var.
İki ülke de ABD’nin amacında.
İKİ ÜLKE ORTASINDAKİ KÖPRÜLER HEDEFTE
Resme daha da yaklaştığımızda ise ABD’nin cerrahi operasyonlarla Türkiye-Rusya ilgilerini tutan köprüleri gaye aldığını görüyoruz. Ağustos’tan bu yana yaşananları hatırlayalım;
20 Ağustos, Türkiye-Rusya bağlantılarında kıymetli roller üstüne alan Aleksandr Dugin’in kızı Darya Dugina maksat alındı. Rus hükümet etraflarına yakın isimler suikastı “Anglosaksonların Türkiye ve Moskova’daki siyasi seçkinlere bir mesajı” olarak değerlendirdiler.
22 Ağustos, ABD Hazine Bakanlığı TÜSİAD başta olmak üzere Türkiye’de faaliyet gösteren endüstrici ve iş adamları derneklerine bir tehdit mektubu göndererek, Rusya’yla ticari faaliyetlerini sürdürmeleri halinde yaptırıma tabi tutulacaklarını bildirdi.
Eylül, Ukrayna Dışişleri Bakanlığı’na bağlı bir internet sitesinde (sanctions.nazk.ua) Rusya’yla ticaret yapan Türk Bankaları, şirketleri ve iş adamları ayrıntılı ayrıntıları paylaşılmak suretiyle maksat gösterildi. (ABD’nin işaretiyle, Türkiye ve Türk şirketlerini gaye alan Ukrayna, Bayraktar İnsansız Hava Araçlarını bu saatten daha sonra talep etmeye devam edecek mi izleyeceğiz.)
13 Eylül, Türkiye ve Rusya ilgilerinin hassas karnı Kafkaslar ’da Ermenistan’ın kışkırtmaları kararı Azerbaycan ve Ermenistan ordusu içinde çatışmalar yaşandı. ABD’nin Tayvan “fatihi” senatörü Nancy Pelosi, Erivan’dan Ankara ve Moskova’ya bildiriler gönderdi.
19 Eylül, Türkiye’nin önde gelen bankalarından İş Bankası, ABD’nin yaptırım tehditlerine dayanamayarak Rusya merkezli ödeme sistemi MİR kullanmasını askıya aldığını duyurdu.
ABD’nin bu ataklar karşılıksız kalmadı;
16 Eylül’de Semerkant’ta Şanghay İşbirliği Örgütü (ŞİÖ) toplantısında Cumhurbaşkanı Erdoğan, Türkiye’nin maksadının ŞİÖ’ye tam üyelik olduğunu deklare etti.
bir daha tıpkı toplantı daha sonrası, birinci vakit içinderda Erdoğan’ın ağustos başında lisana getirdiği, Türkiye’nin Rusya’dan yaptığı doğalgaz alımlarının %25’ini ruble üzerinden yapmasına ait planın epey yakında yürürlüğe gireceği bilgisi Putin tarafınca basınla paylaşıldı.
Öte yandan Türkiye ve Rusya’nın karşı karşıya gelme mümkünlüğü bulunan bir öbür alan olan Suriye’de Ankara ve Esad idaresi içinde olağanlaşma adımları atıldı.
Rusya Dışişleri Bakan Yardımcısı Mihail Bogdanov ise Ankara ve Şam içinde temasların savunma bakanlıkları ve istihbarat yetkilileri üzerinden kurulduğunu belirtirken, “söz konusu temasları destekliyor ve bir ortaya gelmeleri için tarafları teşvik ediyoruz (…) istemeleri halinde tarafları Moskova’da kabul etmeye hazırız” tabirlerini kullandı.
Hamleleri ve karşı atakları toplayıp çıkardığımızda şu sonuca varıyoruz;
ABD’nin Türkiye ve Rusya ilgilerini maksat almasının birincil amacı Rusya’nın soluk borusunu tıkayarak, Moskova’yı çıkışsız bırakmaktır. Öteki maksadı ise halihazırda ekonomik ve siyasi bir darboğazın ortasında olan Türkiye’yi yalnızlaştırmak, zayıflatmak ve bu suretle kendine tekrar bağımlı hale getirmektir.
Yunanistan’ın Ege’deki kışkırtmalarıyla eş vakitli olarak ABD’nin Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’ne uyguladığı silah ambargosunu kaldırma sonucu da bu planın Türkiye’yi zayıflatma ayağının bir modülü olarak kıymetlendirilebilir.
TÜRKİYE’NİN İZLEDİĞİ İSTİKRAR SİYASETİNİN ASIL GAYESİ NE?
Türkiye açısından gelinen noktaya baktığımızda, ABD tarafınca sert bir halde amaç alınırken Batı ve Doğu içinde izlenen “denge siyaseti”nin sürdürülemeyeceği aşikar.
Lübnan eski Kültür Bakanı ve şimdilerde Science Po’da hocalık yapan Ghassan Salamé, Türkiye’nin istikrar siyasetini üstü kapalı bir biçimde eleştirmek için şu sözleri kullanıyor; “Eskiden kontaksız olmak (Hindistan, Endonezya, Yugoslavya ve Mısır öncülüğünde kurulan “Bağlantısızlar Hareketi’ni kast ediyor), iki kampın (ABD ve Sovyetler) tertiplerinin dışına durmayı gerektirirdi. Şimdilerde ise birbirlerine düşmanda olsalar üye olabildiğiniz kadar tertibe üye olmak manasına geliyor. Çok taraflılıktansa oportünizm”
Salamé’nin sözleri tartışmaya açık ve lakin şu soruyu da peşinde getiriyor;
Batı ve Doğu içinde istikrar siyaseti, Türkiye’nin farklı bir kutup oluşturmayı hedefleyerek izlediği bir siyaset mi yoksa Asya’ya entegrasyon esnasında Batı’dan kopuşu yumuşatmak için sürdürülen bir geçiş etabından mı ibaret?
Tartışmakta fayda var…
Onur Sinan Güzaltan