ahmetbeyler
Yeni Üye
Valla bizim memleketin suyunda mı var havasında mı var hepimiz birer cüret timsaliyiz. tıpkı vakitte o denli, bu biçimde değil ha! Önemli manada gözü kara delileriz. Hani şu tüpü çakmakla denetim etme öyküleri var ya o bizim Tokat’ın civanmert yiğitlerinin yanında devede kulak kalır. Bunu neye dayanarak mı söylüyorum? Tabi ki kanatlı kapıya dayanarak değil, memleketten gelen haberlere dayanarak söylüyorum.
Geçen sene Kasım ayında Tokat’ın Reşadiye ilçesi Bostankolu köyünde çiftçilik yapan evli ve iki çocuk babası Şener Yıldız, ahırdaki gündelik işlerini gördükten daha sonra el otomobiliyle ahırdan bahçeye çıkıyor. Çıkıyor da ne görsün karşısında canlı, kanlı bir ayı. O anda ayı bir atılıyor bizim Şener abinin üstüne ve o anda Kırkpınar pehlivanlarını kıskandıracak cinsten bir güreş başlıyor.
Şener abi kündeye getiriyor, ayı el ense çekiyor derken bu hengâme 2-3 dakika sürüyor. Allah çocuklarına bağışlamış ayı Şener ağabeye baya bir ziyan veriyor lakin Şener abi hastaneye gelen gazetecilere “Benim aldığım yaralar hiç, siz hele bir de ayıyı görün” diyor.
İş bu ya bu kere Tokat’ın Zile ilçesinde arkadaşlarıyla domuz avına çıkan Osman Demirsoy hayli bir müddetk yaptıktan daha sonra yoruluyor. Tam şu biçimde çevreyi göz sonucu süzecekken o anda azılı bir hınzır karşısında bitiyor. Bizim Osman abinin tüfeği ateşlemesine fırsat vermeyen domuz o anda bir atılıyor Osman abiyi yere yıkıyor. Vurduğu anda sağ omzu kırılan Osman abi yerden aldığı taşla domuza saldırmaya başlıyor.
Başına, gözüne neresine buldumsa vurdum taşı, öldürmeme ramak kalmıştı diyor. Tabi domuz durur mu o da can havliyle vurunca bu defa Osman abinin sol omzunu kırıyor. O da tıpkı Şener abi üzere “Bende ki hasar mı canım? Siz gidin de domuzu görün” diyor.
Buradan ikisine de geçmiş olsun dileklerimi iletiyor, çocuklarına çoluklarına bağışlayan Allah’a her daim şükretmeleri gerektiğini düşünüyorum. Kelamın özü fahri hemşerisi olduğum Tokatlılar olarak bizler sahiden epey renkli ve sevinçli insanlarız. Ha bir gün yolunuz bu medeniyetin kadim kentine düşerse emin olun elimizden gelen en hoş biçimde ağırlarız. Bu haftalık ta bana ayrılan mühletin sonuna geliyor ve hemşerilerimin her yılın 61. günü kutlanan dünya Tokatlılar gününü kutluyorum. Ve bir ateş başı öyküsüyle huzurlarınızdan çekiliyorum.
Gariban köylünün biri kasabaya gidecek ancak ne at var ne de otomobil. Gitmesi de gerek, düşünüp taşınıp komşusu Osman amcadan eşeğini emanet isteyebileceğine kanaat getiriyor. Gidiyor ki Osman amcası elinde balta kapının önünde odun kırmakta:
-Selamın aleyküm Osman emmi.
-Aleyküm selam Mahmut gel buyur.
-Şey, nasıl desem bilmem ki. Sana eşek diyecektim Osman emmi.
-De oğlum. Eşekte de katır da de ağzına gelen ne var ise hepsini çekinme söyle.
Haftaya görüşmek üzere sevgi ve hürmetlerimle hoşça kalın…
Erdem Düzyatanlar
Geçen sene Kasım ayında Tokat’ın Reşadiye ilçesi Bostankolu köyünde çiftçilik yapan evli ve iki çocuk babası Şener Yıldız, ahırdaki gündelik işlerini gördükten daha sonra el otomobiliyle ahırdan bahçeye çıkıyor. Çıkıyor da ne görsün karşısında canlı, kanlı bir ayı. O anda ayı bir atılıyor bizim Şener abinin üstüne ve o anda Kırkpınar pehlivanlarını kıskandıracak cinsten bir güreş başlıyor.
Şener abi kündeye getiriyor, ayı el ense çekiyor derken bu hengâme 2-3 dakika sürüyor. Allah çocuklarına bağışlamış ayı Şener ağabeye baya bir ziyan veriyor lakin Şener abi hastaneye gelen gazetecilere “Benim aldığım yaralar hiç, siz hele bir de ayıyı görün” diyor.
İş bu ya bu kere Tokat’ın Zile ilçesinde arkadaşlarıyla domuz avına çıkan Osman Demirsoy hayli bir müddetk yaptıktan daha sonra yoruluyor. Tam şu biçimde çevreyi göz sonucu süzecekken o anda azılı bir hınzır karşısında bitiyor. Bizim Osman abinin tüfeği ateşlemesine fırsat vermeyen domuz o anda bir atılıyor Osman abiyi yere yıkıyor. Vurduğu anda sağ omzu kırılan Osman abi yerden aldığı taşla domuza saldırmaya başlıyor.
Başına, gözüne neresine buldumsa vurdum taşı, öldürmeme ramak kalmıştı diyor. Tabi domuz durur mu o da can havliyle vurunca bu defa Osman abinin sol omzunu kırıyor. O da tıpkı Şener abi üzere “Bende ki hasar mı canım? Siz gidin de domuzu görün” diyor.
Buradan ikisine de geçmiş olsun dileklerimi iletiyor, çocuklarına çoluklarına bağışlayan Allah’a her daim şükretmeleri gerektiğini düşünüyorum. Kelamın özü fahri hemşerisi olduğum Tokatlılar olarak bizler sahiden epey renkli ve sevinçli insanlarız. Ha bir gün yolunuz bu medeniyetin kadim kentine düşerse emin olun elimizden gelen en hoş biçimde ağırlarız. Bu haftalık ta bana ayrılan mühletin sonuna geliyor ve hemşerilerimin her yılın 61. günü kutlanan dünya Tokatlılar gününü kutluyorum. Ve bir ateş başı öyküsüyle huzurlarınızdan çekiliyorum.
Gariban köylünün biri kasabaya gidecek ancak ne at var ne de otomobil. Gitmesi de gerek, düşünüp taşınıp komşusu Osman amcadan eşeğini emanet isteyebileceğine kanaat getiriyor. Gidiyor ki Osman amcası elinde balta kapının önünde odun kırmakta:
-Selamın aleyküm Osman emmi.
-Aleyküm selam Mahmut gel buyur.
-Şey, nasıl desem bilmem ki. Sana eşek diyecektim Osman emmi.
-De oğlum. Eşekte de katır da de ağzına gelen ne var ise hepsini çekinme söyle.
Haftaya görüşmek üzere sevgi ve hürmetlerimle hoşça kalın…
Erdem Düzyatanlar