ahmetbeyler
Yeni Üye
Sözcü Gazetesi müellifi Uğur Dündar “6 bin kardeş” başlıklı bir yazı kaleme aldı. Uğur Dündar’ın merhum Albay Şakir Gürçay’ın kızı, şehit annesi, emekli Fotoğraf ve Sanat Tarihi Öğretmeni Merih Tekin’in notlarından derlediği yazı şu biçimde:
“Sayın Uğur Dündar,
‘Savaşın Yetim Çocukları’ başlıklı yazınızı okuduktan daha sonra ben de, bizim yetim çocukların hikayesini anlatmaya karar verdim.
Babam Erzurum’un Çipak köyünden, şimdiki ismi Kırkgöze. 1911 yılında doğmuş, bu biçimde malum işte, fakirlik, sefillik, cehalet diz uzunluğu. Dört kardeşlermiş. yıllar daha sonra babam bizi gdolayıp gösterdi. Köy adeta taş evresinden kalmış üzereydi. Orada az da olsa yaşadık.
***
Savaş vakti her yer feci durumda. Erkekler savaşa gitmiş. Köyde bayanlar, çocuklar ve yaşlılar kalmış. Ve 400 yıldır birlikte yaşadıkları Ermeniler. Birileri çıkmış gelmiş, birçoklarını örgütlemiş. ‘Bu insanları yok edin, bir kişi kalmasın, buralar artık bizim’ demişler.
***
Derhal kıyım başlamış. Ateş etmişler, yarı meyyit yarı canlı kuyulara atıp, üstlerine taş doldurmuşlar. Babam 5, Ahmet amcam 7, Behzat amcam 9, Hafize halam 11 yaşındalar. 32 yaşındaki annelerini vurup yol kenarına atıvermişler. Baba esasen yok, savaşta yitip gitmiş.
Çocuklar şoke olmuşlar, çıt çıkaramıyorlar. Babam bana bunları anlatırken ‘Sanki düş görüyormuşuz üzere geliyordu’ demişti. Dört kardeş yan komşunun meskenine saklanmışlar. Konutta gebe bir gelin varmış. Ermeni çeteler onu duvara çakıp karnını yarmışlar. Derken köyde bağıra bağıra dolaşıp ‘Herkes kahveye gelsin, bit ilacı yapacağız! Artık özgürsünüz. Korkmayın!’ demişler. Ne yapsınlar, öbür deva yok, inanmak zorundalar. Birbirlerine yapışıp kahveye gitmişler.
Kalanlar fazlaca yaşlı erkekler, bayanlar, çoluk çocuk 30-40 kadar. Çabucak ateş edip taramışlar. Sağdan sola-soldan sağa, takır takır kurşun yağdırmışlar. Hepsi yerlere serilmiş. Bizimkiler kısa uzunluklu ve çocuk olduklarından isabet almamışlar. Fakat ölülerin altında kalmışlar.
***
Katiller çekip gitmiş. Sağ kalanlar tam 24 saat ses çıkarmadan, yalnızca el ele tutuşarak, orada meyyit taklidi yapmışlar. Erzurum’un soğuğu malum. Derken büyük amcam çıkmış, etrafı gözetlemiş. Bakmış kimse yok, kardeşlerini çıkarmış, başlamışlar koşmaya. Köy kente yakın. Yarım saatte kente gelmişler.
Orası da vahim. Taş üstünde taş kalmamış. Hava buz üzere, üstleri kan arasında… Ne yapacaklar, nereye gidecekler yol iz bilmeyen dört çocuk? Kimseleri yok, esasen herkes perişan. Çöpleri karıştırıp buldukları paçavralarla ayaklarını sarmışlar. Açlıktan fare bile yemişler. Amcam anlatmıştı; ‘Sokakta kedi köpek kalmadı. Tezeklerin ortasındaki arpaları ayıklayıp, yıkayıp, teneke üstünde kavurduktan daha sonra ufalayarak yerdik’ demişti.
***
Ermeniler soykırım diye yaygara yapıyor. Ne yapmalıydık? Kim kime evvel saldırdı sanki? Koyun üzere beklemeli miydik? Asıl soykırım diye biz bağırmalıyız.
her neyse… İnönü İlkokulu var, (kadere bakın ki yıllar daha sonra o okulda bir sene okudum ) işte o okulun bahçesinde beşerler sıkış tıkış oturuyorlar. Birbirlerine yapışıp ısınıyorlar. Derken bir adam koşarak geliyor: Çok heyecanlı, telaşlı. ‘Koşun koşun, hele koşun, paşa celiir, paşa celiir, paşaaaaa, paşaaaaaa’
Herkes şaşırıyor ‘Ne paşası?’, ‘Paşa çimçi?..’
Ve fırlıyorlar. Yerler buz tutmuş, beşerler yığılmış bekliyorlar, heyecanla, merakla… Karşıdan ordu görünüyor, çıt yok. Babam ufak olduğu için en öndeymiş. Her şeyi hayli düzgün görüyor. En önde paşa atın üstünde dimdik duruyor, ancak son derece üzgün…
***
Babamın söylemiş olduğine göre: ‘Karşıdan atın üstünde bir dev geliyor sandım, pelerin giymişti, kılıcı vardı güya 10 metre. Elinde bir kamçı. Güzelce yaklaştı . Durdu. Bütün asker durdu. Ne onlarda ne bizde çıt yok. Hepimize dikkatle bakıyordu. Kamçısıyla işaret ederek ‘Kim bunlar?’ diye sordu.
-Harbin öksüz ve yetimleri paşam, dediler.
Bize baktı. Bin yıl geçti güya. Koşmak sarılmak istiyordum. Atını, kılıcını, kamçısını, ellerini öpeyim diyordum. Yanındakilere işaret etti kamçısıyla;
‘Bunların hepsini Erzincan Askeri Lisesi’ne gönderin çabucak şimdi’ dedi.
Ben duydum, fazlaca yakındım. Geçti gittiler. Bir küme asker ve subay bizi topladı. Araçlara doldurdular. Battaniyeler örttüler. Kız çocukları öbür okullara yolladılar. Ermeni çocuklar da vardı, onları Tarsus kolejine yollamışlar.
***
Soykırım olsaydı o çocuklar çabucak yok edilirdi. Kim kime dum duma. O kahraman kumandan Kazım Karabekir Paşa isteseydi hepsini yeryüzünden silerdi. Yapmadı! Ne aziz bir ahlak. Ne eşsiz bir kalp. Parıltı ortasında olsun. O gece amcalarım kaçmışlar. Çocuk aklı işte. Askeri okula niye gelmemişler bilmem. Babamlar tahminen 6 bin çocuk kadarmış. Okulun birinci günü çabucak hepsini hamama sokup düzgünce yıkamışlar, fırçalamışlar. İstekli Rus hemşireler varmış. Onlar bakmış çocuklara. Çok emek vermişler. Çok sabırlılarmış. Natürel asker yardımcıları da varmış. Babam anlatıyor: Bize pijamalar verdiler. Büyük geldi. Lakin giydik. Ayakkabı verdiler 39 numara. İçine bez doldurup giydik. daha sonradan değiştirildi. O koca eşyaları biri çalar diye ne korkmuştuk. Uyuz olduk, ishal olduk. Hepsini hallederlerdi. Geceleri çişe kaldırırlardı. Belimize ip sarıp, birbirimize bağlarlardı. En önde Rus hemşire elinde bir fener, öbür elinde bizim ip, onun önünde bir asker elinde tüfek (kurt taarruzunda korunmak için), en geride bir daha bir hemşire ve silahlı asker. Tuvalet bahçede, öbür deva yok. Derken okula alıştık. Yemekler şahane. Köyde hiç görmediğimiz cinsten. Spor, sanat, müzik, eğitim… Her şey mükemmeldi. Paşa babamız eşsiz bir insandı. Hiç üşenmeden, sıkılmadan, bıkmadan hepimizle ilgilenirdi. Latifeler yapardı. Marşlar bestelemişti. Bize öğretirdi. Benim matematik yeteneğimi çabucak anladı ‘Riyaziyeci Şakir’ diyordu bana. Orada cennette üzereydik.”
***
Geçenlerde gazetede “Yetimlere sahip çıkan Kazım Karabekir’in kurduğu “Gürbüz Çocuklar Ordusu” diye bir fotoğraf yayınlandı. Çabucak büyütüp, çerçeveletip duvara astım. İçlerinde babam olabilir. Ancak tanıyamam elbette.
daha sonra bu çocuklar Kuleli Askeri Lisesi’ne getirilmişler. Oradan da Harp Okulu’na. Ve hepsi subay oldular. Bir teki bile en ufak bir berbatlığa bulaşmadı. hiç bir yanlışlarını duymadım. Son derece pak ve dürüsttüler. Çok olağan değil mi? Karşılarındaki örnek kim? Eşsiz insan Kazım Karabekir Paşa…
pek epey amcam vardı Ortada sırada bize gelirlerdi. Sivaslı Ahmet, Malatyalı Şükrü, Vahit, Kadir, Yusuf amcalarım. Bir gün babama sordum: “Babacım siz kaç kardeşsiniz?..”
-Biz 6 bin kardeşiz kızım, dedi. Ve bu biçimde anlatmıştı.
Paşa babayı bize o kadar sevdirmişti ki. Babam yıllar evvel öldüğü biçimde bizim sevgimiz bitmedi. Bundan birkaç yıl evvel kızım İnanç, internette Kazım Karabekir Paşa’mın kızı Timsal bayanın bir yazısını bulmuş. “Babamın yetiştirdiği çocuklardan hayatta olan yahut çocuğu, torunu olanlar lütfen bana ulaşsınlar” diyormuş.
Ve Timsal Hanımla konuştum, inanamadım. O eşsiz insanın kızı. Ne ağladım anlatamam. Bu olayın tanımı yok. Bu ülkede bu biçimde beşerler da varmış. 6 bin çocuk ne demek? Hepsi ışıklar ortasında olsunlar.
Ah Kazım Karabekir Paşam!
Keşke sizin üzere birkaç kişi olabilseydi şu sırada. Çok muhtaçlığımız var oldukca…”
***
Bedelli okurlarım,
Ürpererek okuduğunuz anıları, merhum Albay Şakir Gürçay’ın kızı, şehit annesi, emekli Fotoğraf ve Sanat Tarihi Öğretmeni Merih Tekin’in notlarından derledim.
Sahiden de şu ekonomik problemlerle dolu süreçte, Kazım Karabekir Paşa üzere aziz kalpli, düzgünlük timsali insanlara ne epeyce muhtaçlığımız var.
Onu ve onun üzere olanları bir defa daha minnet ve rahmetle anıyorum.
Yerleri cennet, ruhları şad olsun.”
ODATV’YE YOUTUBE SANSÜRÜ
ABD Lideri Joe Biden, 2021 yılında 1915 olayları için “Soykırım” sözünü kullandı. Türk kamuoyunda Biden’ın açıklamasına reaksiyonlar çığ üzere büyüdü. Araştırmacı gazeteci Soner Yalçın 4 Nisan 2010’da Hürriyet gazetesinde ‘Ermeni Soykırımı’nı Merkel nasıl yalanladı’ başlıklı bir yazı kaleme almıştı. Soner Yalçın, 29 Nisan 2021’de bu sefer de Sözcü gazetesinde ‘Yalanlar & Gerçekler’ başlıklı yazıyı yazdı. Odatv bu iki yazıyı kaynak göstererek “Soykırım lisan düşmanıdır… Osmanlı Ermenice’yi nasıl korudu” başlıklı görüntü içeriğini hazırladı.
Evvel bir hatırlatma yapalım…
Yıl: 2005
Vatan Partisi Genel Lideri Doğu Perinçek’in İsviçre’de verdiği konferanslarda, “Ermeni soykırımı emperyalist bir yalandır” demesi üzerine bu ülke yargısınca ‘ırkçı ayrımcılık’ nedeni öne sürülerek cezaya çarptırılmıştı. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) ise ‘ifade özgürlüğü’ vurgusu yaparak İsviçre’yi haksız bulmuştu.
Yıl: 2015
Vatan Partisi Genel Lideri Doğu Perinçek Strazburg’da AİHM Büyük Daire’de görülen “Ermeni soykırımı” temyiz davasını kazandı. Alınan kararla “Ermeni soykırımını iddiaları”nı reddetmek hata olmaktan çıktı. AİHM’in verdiği bu kesin kararla, 42 Avrupa Kurulu üyesi devleti direkt, öteki devletleri ise memleketler arası hukuk açısından bağlandı.
Pekala, Soner Yalçın yazılarında Soykırım ile ilgili ne yazmıştı?
Yazının özeti şuydu ki, Soykırım lisan düşmanlığıydı… Osmanlı kelamda soykırım yaptıysa bakanlıklarında Ermeni vatandaşlarına niye vazife ve bakanlık verdi? niye okullarında Ermenice öğretmeye devam etti? Gerçek soykırım lisan düşmanıdır ve Osmanlı bunu yapmadı.
Çevrimiçi görüntü paylaşım ve toplumsal medya platformu Youtube, Odatv’ye 4 Mart günü sansür uyguladı. Odatv.com ise 5 Mart 2020’den bu yana tam 2 yıldır kapalı. Odatv baskılara ve pürüzlere karşın gerçek haberin peşinden gitmeye devam edecek.
Soner Yalçın’ın ilgili yazıları
www.hurriyet.com.tr
www.sozcu.com.tr
“Sayın Uğur Dündar,
‘Savaşın Yetim Çocukları’ başlıklı yazınızı okuduktan daha sonra ben de, bizim yetim çocukların hikayesini anlatmaya karar verdim.
Babam Erzurum’un Çipak köyünden, şimdiki ismi Kırkgöze. 1911 yılında doğmuş, bu biçimde malum işte, fakirlik, sefillik, cehalet diz uzunluğu. Dört kardeşlermiş. yıllar daha sonra babam bizi gdolayıp gösterdi. Köy adeta taş evresinden kalmış üzereydi. Orada az da olsa yaşadık.
***
Savaş vakti her yer feci durumda. Erkekler savaşa gitmiş. Köyde bayanlar, çocuklar ve yaşlılar kalmış. Ve 400 yıldır birlikte yaşadıkları Ermeniler. Birileri çıkmış gelmiş, birçoklarını örgütlemiş. ‘Bu insanları yok edin, bir kişi kalmasın, buralar artık bizim’ demişler.
***
Derhal kıyım başlamış. Ateş etmişler, yarı meyyit yarı canlı kuyulara atıp, üstlerine taş doldurmuşlar. Babam 5, Ahmet amcam 7, Behzat amcam 9, Hafize halam 11 yaşındalar. 32 yaşındaki annelerini vurup yol kenarına atıvermişler. Baba esasen yok, savaşta yitip gitmiş.
Çocuklar şoke olmuşlar, çıt çıkaramıyorlar. Babam bana bunları anlatırken ‘Sanki düş görüyormuşuz üzere geliyordu’ demişti. Dört kardeş yan komşunun meskenine saklanmışlar. Konutta gebe bir gelin varmış. Ermeni çeteler onu duvara çakıp karnını yarmışlar. Derken köyde bağıra bağıra dolaşıp ‘Herkes kahveye gelsin, bit ilacı yapacağız! Artık özgürsünüz. Korkmayın!’ demişler. Ne yapsınlar, öbür deva yok, inanmak zorundalar. Birbirlerine yapışıp kahveye gitmişler.
Kalanlar fazlaca yaşlı erkekler, bayanlar, çoluk çocuk 30-40 kadar. Çabucak ateş edip taramışlar. Sağdan sola-soldan sağa, takır takır kurşun yağdırmışlar. Hepsi yerlere serilmiş. Bizimkiler kısa uzunluklu ve çocuk olduklarından isabet almamışlar. Fakat ölülerin altında kalmışlar.
***
Katiller çekip gitmiş. Sağ kalanlar tam 24 saat ses çıkarmadan, yalnızca el ele tutuşarak, orada meyyit taklidi yapmışlar. Erzurum’un soğuğu malum. Derken büyük amcam çıkmış, etrafı gözetlemiş. Bakmış kimse yok, kardeşlerini çıkarmış, başlamışlar koşmaya. Köy kente yakın. Yarım saatte kente gelmişler.
Orası da vahim. Taş üstünde taş kalmamış. Hava buz üzere, üstleri kan arasında… Ne yapacaklar, nereye gidecekler yol iz bilmeyen dört çocuk? Kimseleri yok, esasen herkes perişan. Çöpleri karıştırıp buldukları paçavralarla ayaklarını sarmışlar. Açlıktan fare bile yemişler. Amcam anlatmıştı; ‘Sokakta kedi köpek kalmadı. Tezeklerin ortasındaki arpaları ayıklayıp, yıkayıp, teneke üstünde kavurduktan daha sonra ufalayarak yerdik’ demişti.
***
Ermeniler soykırım diye yaygara yapıyor. Ne yapmalıydık? Kim kime evvel saldırdı sanki? Koyun üzere beklemeli miydik? Asıl soykırım diye biz bağırmalıyız.
her neyse… İnönü İlkokulu var, (kadere bakın ki yıllar daha sonra o okulda bir sene okudum ) işte o okulun bahçesinde beşerler sıkış tıkış oturuyorlar. Birbirlerine yapışıp ısınıyorlar. Derken bir adam koşarak geliyor: Çok heyecanlı, telaşlı. ‘Koşun koşun, hele koşun, paşa celiir, paşa celiir, paşaaaaa, paşaaaaaa’
Herkes şaşırıyor ‘Ne paşası?’, ‘Paşa çimçi?..’
Ve fırlıyorlar. Yerler buz tutmuş, beşerler yığılmış bekliyorlar, heyecanla, merakla… Karşıdan ordu görünüyor, çıt yok. Babam ufak olduğu için en öndeymiş. Her şeyi hayli düzgün görüyor. En önde paşa atın üstünde dimdik duruyor, ancak son derece üzgün…
***
Babamın söylemiş olduğine göre: ‘Karşıdan atın üstünde bir dev geliyor sandım, pelerin giymişti, kılıcı vardı güya 10 metre. Elinde bir kamçı. Güzelce yaklaştı . Durdu. Bütün asker durdu. Ne onlarda ne bizde çıt yok. Hepimize dikkatle bakıyordu. Kamçısıyla işaret ederek ‘Kim bunlar?’ diye sordu.
-Harbin öksüz ve yetimleri paşam, dediler.
Bize baktı. Bin yıl geçti güya. Koşmak sarılmak istiyordum. Atını, kılıcını, kamçısını, ellerini öpeyim diyordum. Yanındakilere işaret etti kamçısıyla;
‘Bunların hepsini Erzincan Askeri Lisesi’ne gönderin çabucak şimdi’ dedi.
Ben duydum, fazlaca yakındım. Geçti gittiler. Bir küme asker ve subay bizi topladı. Araçlara doldurdular. Battaniyeler örttüler. Kız çocukları öbür okullara yolladılar. Ermeni çocuklar da vardı, onları Tarsus kolejine yollamışlar.
***
Soykırım olsaydı o çocuklar çabucak yok edilirdi. Kim kime dum duma. O kahraman kumandan Kazım Karabekir Paşa isteseydi hepsini yeryüzünden silerdi. Yapmadı! Ne aziz bir ahlak. Ne eşsiz bir kalp. Parıltı ortasında olsun. O gece amcalarım kaçmışlar. Çocuk aklı işte. Askeri okula niye gelmemişler bilmem. Babamlar tahminen 6 bin çocuk kadarmış. Okulun birinci günü çabucak hepsini hamama sokup düzgünce yıkamışlar, fırçalamışlar. İstekli Rus hemşireler varmış. Onlar bakmış çocuklara. Çok emek vermişler. Çok sabırlılarmış. Natürel asker yardımcıları da varmış. Babam anlatıyor: Bize pijamalar verdiler. Büyük geldi. Lakin giydik. Ayakkabı verdiler 39 numara. İçine bez doldurup giydik. daha sonradan değiştirildi. O koca eşyaları biri çalar diye ne korkmuştuk. Uyuz olduk, ishal olduk. Hepsini hallederlerdi. Geceleri çişe kaldırırlardı. Belimize ip sarıp, birbirimize bağlarlardı. En önde Rus hemşire elinde bir fener, öbür elinde bizim ip, onun önünde bir asker elinde tüfek (kurt taarruzunda korunmak için), en geride bir daha bir hemşire ve silahlı asker. Tuvalet bahçede, öbür deva yok. Derken okula alıştık. Yemekler şahane. Köyde hiç görmediğimiz cinsten. Spor, sanat, müzik, eğitim… Her şey mükemmeldi. Paşa babamız eşsiz bir insandı. Hiç üşenmeden, sıkılmadan, bıkmadan hepimizle ilgilenirdi. Latifeler yapardı. Marşlar bestelemişti. Bize öğretirdi. Benim matematik yeteneğimi çabucak anladı ‘Riyaziyeci Şakir’ diyordu bana. Orada cennette üzereydik.”
***
Geçenlerde gazetede “Yetimlere sahip çıkan Kazım Karabekir’in kurduğu “Gürbüz Çocuklar Ordusu” diye bir fotoğraf yayınlandı. Çabucak büyütüp, çerçeveletip duvara astım. İçlerinde babam olabilir. Ancak tanıyamam elbette.
daha sonra bu çocuklar Kuleli Askeri Lisesi’ne getirilmişler. Oradan da Harp Okulu’na. Ve hepsi subay oldular. Bir teki bile en ufak bir berbatlığa bulaşmadı. hiç bir yanlışlarını duymadım. Son derece pak ve dürüsttüler. Çok olağan değil mi? Karşılarındaki örnek kim? Eşsiz insan Kazım Karabekir Paşa…
pek epey amcam vardı Ortada sırada bize gelirlerdi. Sivaslı Ahmet, Malatyalı Şükrü, Vahit, Kadir, Yusuf amcalarım. Bir gün babama sordum: “Babacım siz kaç kardeşsiniz?..”
-Biz 6 bin kardeşiz kızım, dedi. Ve bu biçimde anlatmıştı.
Paşa babayı bize o kadar sevdirmişti ki. Babam yıllar evvel öldüğü biçimde bizim sevgimiz bitmedi. Bundan birkaç yıl evvel kızım İnanç, internette Kazım Karabekir Paşa’mın kızı Timsal bayanın bir yazısını bulmuş. “Babamın yetiştirdiği çocuklardan hayatta olan yahut çocuğu, torunu olanlar lütfen bana ulaşsınlar” diyormuş.
Ve Timsal Hanımla konuştum, inanamadım. O eşsiz insanın kızı. Ne ağladım anlatamam. Bu olayın tanımı yok. Bu ülkede bu biçimde beşerler da varmış. 6 bin çocuk ne demek? Hepsi ışıklar ortasında olsunlar.
Ah Kazım Karabekir Paşam!
Keşke sizin üzere birkaç kişi olabilseydi şu sırada. Çok muhtaçlığımız var oldukca…”
***
Bedelli okurlarım,
Ürpererek okuduğunuz anıları, merhum Albay Şakir Gürçay’ın kızı, şehit annesi, emekli Fotoğraf ve Sanat Tarihi Öğretmeni Merih Tekin’in notlarından derledim.
Sahiden de şu ekonomik problemlerle dolu süreçte, Kazım Karabekir Paşa üzere aziz kalpli, düzgünlük timsali insanlara ne epeyce muhtaçlığımız var.
Onu ve onun üzere olanları bir defa daha minnet ve rahmetle anıyorum.
Yerleri cennet, ruhları şad olsun.”
ODATV’YE YOUTUBE SANSÜRÜ
ABD Lideri Joe Biden, 2021 yılında 1915 olayları için “Soykırım” sözünü kullandı. Türk kamuoyunda Biden’ın açıklamasına reaksiyonlar çığ üzere büyüdü. Araştırmacı gazeteci Soner Yalçın 4 Nisan 2010’da Hürriyet gazetesinde ‘Ermeni Soykırımı’nı Merkel nasıl yalanladı’ başlıklı bir yazı kaleme almıştı. Soner Yalçın, 29 Nisan 2021’de bu sefer de Sözcü gazetesinde ‘Yalanlar & Gerçekler’ başlıklı yazıyı yazdı. Odatv bu iki yazıyı kaynak göstererek “Soykırım lisan düşmanıdır… Osmanlı Ermenice’yi nasıl korudu” başlıklı görüntü içeriğini hazırladı.
Evvel bir hatırlatma yapalım…
Yıl: 2005
Vatan Partisi Genel Lideri Doğu Perinçek’in İsviçre’de verdiği konferanslarda, “Ermeni soykırımı emperyalist bir yalandır” demesi üzerine bu ülke yargısınca ‘ırkçı ayrımcılık’ nedeni öne sürülerek cezaya çarptırılmıştı. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) ise ‘ifade özgürlüğü’ vurgusu yaparak İsviçre’yi haksız bulmuştu.
Yıl: 2015
Vatan Partisi Genel Lideri Doğu Perinçek Strazburg’da AİHM Büyük Daire’de görülen “Ermeni soykırımı” temyiz davasını kazandı. Alınan kararla “Ermeni soykırımını iddiaları”nı reddetmek hata olmaktan çıktı. AİHM’in verdiği bu kesin kararla, 42 Avrupa Kurulu üyesi devleti direkt, öteki devletleri ise memleketler arası hukuk açısından bağlandı.
Pekala, Soner Yalçın yazılarında Soykırım ile ilgili ne yazmıştı?
Yazının özeti şuydu ki, Soykırım lisan düşmanlığıydı… Osmanlı kelamda soykırım yaptıysa bakanlıklarında Ermeni vatandaşlarına niye vazife ve bakanlık verdi? niye okullarında Ermenice öğretmeye devam etti? Gerçek soykırım lisan düşmanıdır ve Osmanlı bunu yapmadı.
Çevrimiçi görüntü paylaşım ve toplumsal medya platformu Youtube, Odatv’ye 4 Mart günü sansür uyguladı. Odatv.com ise 5 Mart 2020’den bu yana tam 2 yıldır kapalı. Odatv baskılara ve pürüzlere karşın gerçek haberin peşinden gitmeye devam edecek.
Soner Yalçın’ın ilgili yazıları
‘Ermeni soykırımı’nı Merkel nasıl yalanladı
Şansölye Angela Merkel’in Türkiye ziyareti, Almanya’da Türk lisesi açılmasına izin verilip verilmeyeceği tartışmaları gölgesinde geçti.
www.hurriyet.com.tr
Yalanlar & Gerçekler
www.sozcu.com.tr